MADDE 1. - Bu Kanunun amacı; devamlı ve hızlı bir
gelişme gösteren, ileri teknolojinin uygulandığı, sürat ve emniyet
faktörlerinin büyük önem taşıdığı sivil havacılık sahasındaki
faaliyetlerin ulusal çıkarlarımız ve uluslararası ilişkilerimize
uygun bir şekilde düzenlenmesini sağlamaktır.
MADDE 2.- Bu Kanun, kamu kurum ve kuruluşları ile
gerçek ve özel hukuk tüzelkişilerinin havacılık sahasındaki
faaliyetlerini kapsar.
Devlet hava araçları, açık hüküm bulunmayan
hallerde bu Kanunun kapsamı dışındadır.
a) " Türk Hava Sahası " terimi: Türkiye
Cumhuriyetinin egemenliği altındaki ülke ile Türk karasuları üzerindeki
sahayı,
b) " Hava Aracı " terimi: havalanabilen ve
havada seyredebilme kabiliyetine sahip her türlü aracı,
c) " Devlet Hava Aracı " terimi: Devletin
askerlik, güvenlik ve gümrük hizmetlerinde kullandığı araçları,
d) " Türk Sivil Hava Aracı " terimi:
Devlet hava araçları tanımı dışında kalan ve mülkiyeti Türk
Devletine veya kamu tüzelkişilerine veya Türk vatandaşlarına ait
araçları,
e) " Havaalanı " terimi: Karada ve su üzerinde
hava araçlarının kalkması ve inmesi için özel olarak hazırlanmış,
hava araçlarının bakım ve diğer ihtiyaçlarının karşılanmasına,
yolcu ve yük alınmasına ve verilmesine elverişli tesisleri bulunan
yerleri,
f) " Ferry Uçuş " terimi: Bir hava aracının
yolcu ve yük taşımaksızın; satın alınması veya kiralanmasında
tescil işlemleri yapılmadan yurda getirilmesi maksadıyla yapılan uçuşlar
ile, uçuşa elverişliliğine halel getirmeyen kısmi arızalı olarak
yapılan uçuşları ifade eder.
MADDE 4.- Türkiye Cumhuriyeti Türk hava sahasında
tam ve münhasır egemenliği haizdir.
MADDE 5.- Türk hava sahası hava araçları tarafından
bu Kanun ve ilgili diğer mevzuat hükümleri çerçevesinde kullanılır.
MADDE 6.- Uçuşa elverişli olmak şartıyla aşağıda
sayılan hava araçları Türk hava sahasında uçuş yapabilirler.
c) Türkiye'nin taraf olduğu anlaşmalar uyarınca Türk
Hava Sahasında uçmalarına müsaade edilen hava araçları,
Yukarıda belirtilenler dışında kalan her türlü
hava aracının Türk Hava Sahasını kullanması Ulaştırma Bakanlığının
iznine tabidir. Ulaştırma Bakanlığı gerekli izni vermeden önce
Genelkurmay Başkanlığı ve Dışişleri Bakanlığının görüşünü
alır.
MADDE 7.- Bakanlar Kurulu, Genelkurmay Başkanlığının
olumlu görüşü üzerine; kamu düzeni ve emniyet mülahazaları ile
veya askeri sebeplerle geçici veya devamlı bir tedbir olarak, Türk
hava sahasının tamamını veya belirli bölümünün kullanılmasını
veya muayyen bölgeler üzerinden uçuşu yasak edebilir veya sınırlayabilir.
Uçuş güvenliğini sağlamak amacı ile Genelkurmay Başkanlığı ve
Ulaştırma Bakanlığınca konulacak diğer tahditler, bu hükme tabi
olmaksızın Ulaştırma Bakanlığınca uygulanabilir.
MADDE 8.- Türk hava sahasında uçuş yapmak hakkına
haiz hava araçları ile diğer hava araçlarının izleyecekleri uçuş
yolları ve kullanacakları hava alanları, Genelkurmay Başkanlığı
ile gerekli koordinasyon yapılmak suretiyle, Ulaştırma Bakanlığınca
belirlenir.
MADDE 9.- Yabancı ülkelere giden veya yabancı ülkelerden
gelen hava araçları, ancak gümrüklü havaalanlarından kalkmaya ve
inmeye mecburdur.
İstisnai hallerde, Ulaştırma Bakanlığı, Gümrük
ve Tekel Bakanlığı ve İçişleri Bakanlığının müştereken
vereceği karar dairesinde, gümrüksü bir havaalanının da kullanılmasına
izin verilebilir.
Belirlenmiş bulunan gümrüklü hava alanlarından
başka bir yere, zorunluluk nedeniyle iniş yapıldığı takdirde, hava
aracı sorumlu pilotu, durumu derhal varsa havaalanı yöneticisine,
yoksa en yakın mülki amire veya zabıta yetkilisine duyurmak ve
yetkili makamlar el koyuncaya kadar hava aracını, yolcuları ve yükü
ile birlikte güvence altına almakla yükümlüdür.
MADDE l0.- Her türlü sivil hava aracı kazası,
sorumlu pilot veya mümkün olmadığı hallerde mürettebattan biri, işleten
ve mahalli yetkililer tarafından en seri vasıta ile Ulaştırma Bakanlığına
bildirilir.
MADDE 11.- Zorunlu kurtarmaya yardım işlemleri ile
can ve mal güvenliğini korumaya yönelik tedbirler dışında, araştırma
ve soruşturmanın selametle yürütülmesini engelleyecek işler yapılmaz
ve delillerin aynen muhafazası sağlanır. Bu konuda mahalli mülki
amirler gereken tedbirleri alırlar.
MADDE 12.- Kazanın nedenlerini ve oluş şeklini açıklığa
kavuşturmak ve sivil havacılıkta can ve mal güvenliğinin sağlanması
bakımından tekrara engel olmak amacı ile her sivil hava aracı kazasının
ayrıntılı teknik inceleme ve soruşturması yapılır.
MADDE 13.- Ulaştırma Bakanlığı, havacılık alanında
uzmanlığı kabul edilmiş kişilerden seçilecek bir kurulu, kazanın
soruşturulması için görevlendirir. Bu Kurul, yukarıdaki maddede
belirtilen amaç dairesinde her türlü araştırma ve incelemeyi yapar,
delil toplar, ifade alır, gerektiğinde kolluk kuvvetleri ve adli
makamlar ile işbirliği kurar veya yardımlarına başvurur. Kazanın
özel şartları gerektirdiği hallerde soruşturma kurulu ihtisas
sahibi bilirkişilere de başvurabilir.
Soruşturma Kurulunun oluşturulması, soruşturmanın
yürütülmesi, yetki ve sorumluluklar, hava aracı kazalarında yapılacak
kurtarma ve yardım işleri Ulaştırma Bakanlığınca bir yönetmelikle
düzenlenir. Bu yönetmelikte Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası
anlaşmalar göz önünde tutulur.
MADDE 14.- Soruşturma Kurulu; tespit ettiği
hususları, vardığı sonucu, tekrarlara engel olunması bakımından
alınmasını uygun bulduğu önerileri ile birlikte ayrıntılı ve
gerekçeli bir rapor halinde Ulaştırma Bakanlığına verir.
Raporda yer alan hususlara kısmen veya tamamen katılmayan
üyeler, kişisel görüşlerini ek bir raporda belirtebilirler.
Ulaştırma Bakanlığı raporun bir suretini
ilgililere verir ve raporun tekemmül etmiş olduğunu Resmi Gazete ile
üçüncü şahıslara duyurur. Resmi Gazete ile yapılan duyuruda
raporun ilgililerce nerede ve ne suretle incelenebileceği belirtilir.
Rapor, gerektiğinde kısmen veya tamamen uygun bulunacak vasıtalar ile
yayınlanır.
MADDE 15.- Bir kaza, ölüm veya yaralanma ile sonuçlanmasa
dahi, sivil havacılıkta can ve mal güvenliğinin korunması bakımından
önem taşıyan olaylar hakkında da Ulaştırma Bakanlığı bu bölümde
yer alan esaslar dairesinde kıyasen işlem yapmaya yetkilidir.
MADDE 16.- Kaza sonucu hava aracı enkaz haline gelmiş
ise; maliki 90 gün içinde muhafaza masraflarını vererek enkazı
alabilir.
MADDE 17.- Kendisinden alınan son haberden itibaren
90 gün geçen hava aracının kaybolduğuna mahkemece karar
verilebilir. Yetkili mahkeme bu aracın siciline kayıtlı olduğu yer
mahkemesidir. Kaybolma kararını veren mahkeme durumu resen Ulaştırma
Bakanlığına bildirir. Hava aracında bulunanlar hakkında Medeni
Kanun hükümleri ve 5.6.1945 Tarih ve 4749 sayılı Kanun ile onaylanmış
olan Uluslararası Sivil Havacılık Anlaşmasının 25 inci maddesi hükmü
saklıdır.
MADDE 18.- Gerçek ve tüzelkişilerin ticari amaçla,
ücret karşılığında hava araçlarıyla yolcu veya yük veya yolcu
ve yük taşımaları ile ticari amaçla diğer faaliyetlerde bulunmaları
için Ulaştırma Bakanlığından izin almaları ön şarttır.
İzin belirli şartlara ve süreye bağlanabilir.
Milli güvenliğin veya kamu düzeninin tehlikeye girebileceği
durumlarda ve gerçek veya tüzelkişilerin kurucu ortakları ile
temsile yetkili yöneticilerinin; zimmet, ihtilas, irtikap, rüşvet, hırsızlık,
dolandırıcılık, sahtecilik, inancı kötüye kullanma, dolanlı
iflas gibi yüz kızartıcı suçlar ile istimal ve istihlak kaçakçılığı
dışında kalan kaçakçılık suçları, resmi ihale ve alım satımlara
fesat karıştırma veya Devlet sırlarını açığa vurma veya Türk
Ceza Kanununun İkinci Kitabının Birinci babında yer alan Devletin şahsiyetine
karşı cürümler veya bu suçların işlenmesini aleni olarak tahrik
etme suçlarından veya Türk Ceza Kanununun 384 üncü maddesinde yer
alan naktiye ve muhabere vasıtaları aleyhindeki suçlardan, hüküm
giymiş olmaları halinde izin verilmez.
MADDE 19.- Hava araçlarıyla ticari amaçla, belirli
hatlar üzerinde, ücret karşılığında yolcu veya yük veya yolcu ve
yük taşıması yapacak olan gerçek veya tüzelkişilerin 18 inci
maddede belirtilen izinden başka, Ulaştırma Bakanlığından işletme
ruhsatı almaları şarttır.
MADDE 20.- Ticari amaçla ücret karşılığında
hava araçlarıyla yolcu veya yük veya yolcu ve yük taşımak için
Ulaştırma Bakanlığından izin ve ruhsat almak üzere başvuracak gerçek
ve tüzelkişilerin başvurularına ekleyecekleri belgeler ve başvuruda
aranacak şartlar Ulaştırma Bakanlığınca hazırlanacak yönetmelik
ile belirlenir.
MADDE 21.- Başvuru, Ulaştırma Bakanlığınca
uygunluk ve ülke yararları açısından incelenir. Bu inceleme sırasında,
kurulmak istenen işletmenin ülke ekonomisi, ulusal güvenlik, ulusal
ulaştırma politikası, planlı kalkınma ilkeleri bakımından, değerlendirilmesi
de yapılır. Bu amaçla, gerektiğinde, Ulaştırma Bakanlığı ilgili
bakanlıkların ve Devlet Planlama Müsteşarlığının görüşünü
de alır.
MADDE 22.- 18 inci maddede yazılı izni almış gerçek
ve tüzelkişiler izin başvurusuna ekli projelerini gerçekleştirdiklerini
bildirerek işletme ruhsatı almak için Ulaştırma Bakanlığına başvururlar.
Ulaştırma Bakanlığı gerekli inceleme ve
denetlemeleri yaparak, projelerin gerçekleştiğini tespit etmesi
halinde, işletme ruhsatı verir. İşletme ruhsatı devredilemez.
Ruhsatta özellikle; ruhsat sahibinin ticari unvanı,
taşıma türü, işletme yapılacak bölge veya hatlar, izin belgesinde
belirtilen sınırlama ve kısıtlamalar yazılır.
MADDE 23.- Ruhsat sahibi, ruhsatın örneklerini, işletmesinde,
müşteri ve _ş çevrelerinin kolaylıkla görüp okuyabilecekleri
yerlere asmaya mecburdur.
MADDE 24.- Ruhsat sahibi, işletme faaliyetlerini
ruhsatın şartlarına aynen uyarak yürütmek zorundadır. Taşıma ve
sefer yapma zorunluluğu, izin şartlarına göre tespit edilir.
MADDE 25.- Ruhsat sahibi; kur uygulamaları hariç
olmak üzere uçuş ve ücret tarifelerini, Ulaştırma Bakanlığının
onayını almadan ve asgari 15 gün önce üçüncü kişilere
duyurmadan yürürlüğe koyamaz.
MADDE 26.- Tarifeli olarak hava ulaştırma hizmeti
yapmak için ruhsat almış bulunan işletmeler; talep edildiğinde
tarife içerisinde yapılan her uçuşta, ücret karşılığında posta
taşımakla yükümlüdürler. Ödenecek ücretler 5584 sayılı Posta
Kanunu ile Dünya Posta Birliği sözleşmeleriyle saptanan kurallar
dairesinde belirlenir.
MADDE 27.- Türk sivil hava araçları ile faaliyette
bulunan tüm kamu kurum ve kuruluşları ve gerçek ve özel hukuk tüzelkişileri
Ulaştırma Bakanlığının hava seyrüsefer güvenliğini sağlamak
amacıyla yapacağı veya yaptıracağı teknik denetime tabidirler.
Yapılacak denetimin esasları, denetleme elemanlarının
seçimi ile yetki ve sorumlulukları Ulaştırma Bakanlığınca hazırlanacak
yönetmelikle belirlenir.
MADDE 28.- Ruhsat sahipleri, denetim için istenilen
bütün teknik ve ekonomik bilgileri vermeye mecburdurlar.
MADDE 29.- Taşımayı ilgilendiren genel şartlar ve
tarifelerde izin verilmesinden sonra yapılacak değişiklikleri,
ilgilinin Ulaştırma Bakanlığına tasdik ettirmesi zorunludur.
MADDE 30.- Ruhsat sahibinin bu bölümde yer alan hükümlere
aykırı davranması halinde; Ulaştırma Bakanlığı tarafından
kendisine aykırılığın giderilmesi için yapılacak gerekçeli
tebligat ve verilecek süre üzerine ruhsat sahibi, aykırılıkları
gidermez ise, verilmiş sürenin sonunda işletilen hatların bazılarına
veya tümüne ilişkin izin, geçici olarak geri alınabilir veya ruhsat
derhal iptal edilir.
MADDE 31.- Türkiye Cumhuriyeti ülkesi içinde; iki
nokta arasında havayolu ile ticari amaçla yolcu, posta ve yük taşımaları
Türk hava araçları ile yapılır.
MADDE 32.- Sivil hava araçları ve askeri hava araçlarının
dışında Devlet hava araçlarının ve paraşütçülerin katıldığı
yarışmaların ve sair gösterilerin yapılması, Ulaştırma Bakanlığı
tarafından verilecek izne bağlıdır.
Askeri hava araçlarının ve paraşütçülerin katıldığı,
yarış ve sair gösterilerde yetki, Genelkurmay Başkanlığına
aittir. Ancak keyfiyet, uçuş güvenliğinin sağlanması maksadı ile
Ulaştırma Bakanlığına bildirilir.
MADDE 33.- Yabancı ülkeler ile Türkiye arasında
hava ulaştırma hizmeti görecek yabancı uyruklu işletmelere
uygulanacak hükümler, Türkiye'nin taraf olduğu ikili ve çok taraflı
anlaşmalar uyarınca ve karşılıklılık ilkesi göz önünde
tutularak Ulaştırma Bakanlığınca
saptanır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Havaalanları ve Tesisleri
Kuruluş ve işletme
MADDE 34.- Havaalanları, Devlet veya kamu tüzelkişileri
tarafından kurulur ve işletilir.
Sivil amaçla havaalanı, pist, hangar, hizmet ve işletme
tesisleri, bunlarla ilgili sistem ve kolaylıkların yeniden inşası ve
geliştirilmesinde ihtiyaç ve standartlar, Genelkurmay Başkanlığı
ile yapılacak koordinasyon sonucu Ulaştırma Bakanlığı tarafından
saptanır. Bu hizmetlerle ilgili kamulaştırma, etüt, proje,
aplikasyon, onarım ve inşaat işleri Bayındırlık Bakanlığınca
yapılır. Faaliyetlerin yürütülmesinde Bayındırlık Bakanlığı
ile Ulaştırma Bakanlığı koordinasyon ve işbirliği yapar.
Gerçek kişilerin ve tüzelkişilerin havaalanı ve
iniş şeritleri inşa etmesi ve işletmesi Genelkurmay Başkanlığının
olumlu mütalaası üzerine Ulaştırma Bakanlığı iznine bağlıdır.
İzin, süreye ve yükümlülüklere bağlanabilir.
Milli güvenliğin, kamu düzeninin ve sağlığın tehlikeye girebileceği
kanaatini haklı kılacak nedenlerin varlığı halinde izin verilmez;
verilen iznin kapsamı dışında bir kullanım durumunda izin iptal
edilir. Gerektiğinde havaalanı veya iniş şeridi kamulaştırılır.
5/6/1945 tarih ve 4749 sayılı Kanunla onaylanan
Uluslararası Sivil Havacılık Anlaşması hükümleri saklıdır.
Uluslararası hava trafiğine açık havaalanı
MADDE 35.- Uygun teknik özelliklere sahip; gümrük,
pasaport, sağlık ve bunlara benzer işlemlerin yapılması için
kolaylıkları bulunan havaalanları, uluslararası hava trafiğine açılabilir.
Kısıtlayıcı tedbirler
MADDE 36.- Havaalanlarındaki hava trafiği veya üzerindeki
hava sahası gerektirdiği takdirde veya kamu düzenine ilişkin
nedenlerle hava trafiğine açık bir havaalanının kullanılmasına
her zaman tahditler konabilir veya havaalanı geçici olarak kapatılabilir.
Alınan kararlar Ulaştırma Bakanlığı tarafından uygun görülecek
şekil ve surette ilgililere duyurulur.
Aynı bölgede birden fazla hava trafiğine açık
havaalanının bulunması halinde, Ulaştırma Bakanlığı kamu yararına
ilişkin nedenlerle bunların kullanılmasını düzenleyebilir ve özellikle
bu alanlardan her birine belirli hava aracı tiplerine, hava
faaliyetlerinin veya ticari faaliyetlerinin belirli bir bölümüne
tahsis edebilir.
Ücret tarifeleri
MADDE 37.- Havaalanlarının kullanılması ve
tesislerinden faydalanılması ve verilen hizmetlerin karşılığında
alınacak ücretler, yapılacak tarifelerle saptanır. Yapılmış olan
tarifeler, Ulaştırma Bakanlığının onayı ile yürürlüğe girer.
5/6/1945 tarih ve 4749 sayılı Kanunla onaylanan
Uluslararası Sivil Havacılık Anlaşması hükümleri saklıdır.
Havaalanı yöneticisi
MADDE 38.- Her sivil havaalanına hizmetlerin bir
uyum içerisinde yürütülmesini sağlamakla görevli bir yönetici
atanır.
10/6/1882 tarih ve 2677 sayılı Sivil Hava Meydanları,
Limanlar ve Sınır Kapılarında Görev ve Hizmetlerin Yürütülmesi
Hakkında Kanun hükümleri saklıdır.
Askeri havaalanlarından yararlanma
MADDE 39.- Türk Silahlı Kuvvetlerine ait
havaalanlarının sivil hava araçları tarafından kullanılması
Genelkurmay Başkanlığı ile Ulaştırma Bakanlığı arasında,
Devlet hava araçlarının sivil havaalanlarından istifade edebilmeleri
ise Devlet hava araçlarına sahip bakanlıklar ile Ulaştırma Bakanlığı
arasında yapılacak protokollerle düzenlenir. Yabancı hava taşımacılarının
askeri meydanlardan yararlanmaları; ilgili Kuvvet Komutanlığı, Dışişleri,
İçişleri, Gümrük ve Tekel bakanlıkları koordinasyonu sonunda
Genelkurmay Başkanlığı onayı ile belirlenir.
Güvenlik tedbirleri
MADDE 40.- Ulaştırma Bakanlığı, kamu ve özel
havaalanlarında can ve mal güvenliğinin sağlanması, yolcu ve eşya
trafiğinin güvenlik içinde yürütülmesi, yangın ve sair
tehlikelere karşı korunması amacı ile gereken önlemleri alır, aldırır
ve denetler.
Bu görevin yerine getirilmesinde; İçişleri, Gümrük
ve Tekel, Sağlık ve Sosyal Yardım bakanlıkları, Ulaştırma Bakanlığına
gereken desteği sağlar ve işbirliğinde bulunur.
10/6/1982 tarih ve 2677 sayılı Sivil Hava Meydanları,
Limanlar ve Sınır Kapılarında Görev ve Hizmetlerin Yürütülmesi
Hakkında Kanun hükümleri saklıdır.
Uçuş güvenliği
MADDE 41.- Ulaştırma Bakanlığı uçuş güvenliğinin
sağlanması amacı ile havaalanlarında hava trafik kontrolü, haberleşme,
seyrüsefer tesisleri ve kolaylıkları, meteoroloji hizmetleri, ışıklandırma,
engellerin ortadan kaldırılması gibi hizmetlerin planlanmasını,
programlanmasını ve prensiplerini tespit ve temin eder. Bu hizmetlere
ilişkin tesis ve sistemlerin çağdaş teknolojiye uygun şekilde
Bakanlığa bağlı veya ilgili kuruluş vasıtasiyle tesisini sağlar.
Kurtarma ve yardım
MADDE 42.- Ulaştırma Bakanlığı, uçuş güvenliği
ile can ve mal emniyetinin sağlanması için ehil personelden oluşan
kurtarma yardım teşkilatı kurulmasını ve bunların emrine, yeterli
sayı ve nitelikte araç ve gereç verilmesini sağlar.
Kurtarma ve yardım ekibinin görevini yapmasına,
kazaya uğramış olan ve tehlike içinde bulunan hava aracı personeli
ile yerel kolluk kuvvetleri ve diğer yetkililer, yardımcı olmakla yükümlüdürler.
Kurtarma ve yardım teşkilatının kuruluşu, görev
ve yetkileri ve çalışma esasları yönetmelikte belirlenir.
Hizmetler
MADDE 43.- Ulaştırma Bakanlığı; sivil havacılık
faaliyetlerinin güvenli, düzenli ve süratli bir biçimde yürütülmesini
sağlamak amacı ile, havaalanlarında ve gerekli göreceği diğer
yerlerde, Türk hava sahası ile sorumluluğu Türkiye'ye ait olan hava
sahalarına ilişkin, meteoroloji, hava trafik ve uçuş bilgilerini doğru
ve hassas bir şekilde toplayıp ilgililere dağıtılması için
gerekli önlemleri alır.
Hizmetin yürütülmesi ve hizmetten yararlanma şekil
ve şartları yönetmelikle belirlenir.
Yer hizmetleri
MADDE 44.- Ulaştırma Bakanlığı, havaalanlarında,
yolcu ve yük trafiğinin ve her türlü hizmetlerin çağdaş sivil
havacılık ilkelerine ve ülke çıkarlarına uygun bir biçimde yürütülmesi
amacı ile gereken önlemleri almaya veya aldırmaya yetkilidir.
Uçuş ve haberleşme hizmetleri
MADDE 45.- Ulaştırma Bakanlığı, havaalanlarında,
sivil havacılığın güvenli, süratli ve düzenli bir biçimde yürütülmesini
sağlamak amacı ile çağdaş teknolojiye uygun olarak, her türlü
trafik, haberleşme, işaret sistemlerini ve tesislerini doğrudan doğruya
veya bağlı veya ilgili kuruluşlar vasıtasıyla kurmakla veya
kurdurmakla yükümlüdür.
Türk hava sahasında gerekli tedbirlerin alınması
MADDE 46.- Ulaştırma Bakanlığı, Türkiye'nin
taraf olduğu uluslararası anlaşmaların hükümlerine de uymak şartı
ile, Türk hava sahasında hava trafiğinin güvenli, süratli ve düzenli
bir şekilde yürütülmesi, haberleşmenin ve bilgi akışının sağlanması,
meteoroloji hizmetlerinin yürütülmesi amacı ile ve çağdaş
teknolojiye uygun olarak gereken önlemleri alır ve işletilmesini sağlar.
İnşaat sınırlamaları
MADDE 47.- Havaalanlarının ve ilgili tesis ve teçhizatın
çevresinde, Ulaştırma Bakanlığınca belirlenecek esaslar içinde ve
saptanacak bir alan dahilinde izin alınmadıkça hava trafiği, uçuş
güvenliği ve haberleşmeyi engelleyecek, seyrüseferi ve meydan güvenliğini
tehlikeye düşürecek nitelikte ve yükseklikte bina, yapı, inşaat
yapılması, ağaç ve direk dikilmesi, tesis kurulması yasaktır.
Ulaştırma Bakanlığı, havaalanları ve uçuş
emniyeti tesisleri etrafında uçuş emniyetini tehlikeye düşürebilecek
yapı, bina, ağaç, direk gibi tesisleri kaldırtabilir.
Ulaştırma Bakanlığı belirli manialara veya
yerlere, hava seyrüseferi yapan kişilerce görülebilmesi ve tanınabilmesi
için gözle görülebilir işaretler veya radyo veya elektrik işaretlerinin
konulmasını istemeye yetkilidir. İlgililer de istem dairesinde işlem
yapmakla yükümlüdür.
Ulaştırma Bakanlığı, ilgili kuruluşların da görüşünü
alarak havaalanları için yukarıda değinilen hususları kapsayan
planları ve kuralları hazırlar ve yayınlar.
Yukarıdaki fıkralarda belirtilen hususlar için
6785 sayılı İmar Kanunu ile bu Kanunu tadil eden 1605 sayılı
Kanunun yasaklama ve cezai hükümleri uygulanır. Anılan kanunların
cezai hükümleri kapsamına girmeyen hallerde bu Kanundaki ceza hükmü
uygulanır.
MADDE 48.- 47 nci maddede konulan sınırlamalar,
5/6/1945 tarih ve 4749 sayılı Kanunla onaylanan Uluslararası Sivil
Havacılık Anlaşmasının eklerinde zikredilen standart ve
tavsiyelerin altında olamaz.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Hava Araçları ve Sicillerin Tutulması
Türk sivil hava aracı
MADDE 49.- Bir sivil hava aracı aşağıda
belirtilen durumlarda da Türk sivil hava aracı sayılır.
Türk kanunları uyarınca kurulup da;
a) Kamu kurumu niteliğindeki mesleki kuruluşlar,
dernekler, siyasi partiler, sendikalar veya vakıfların mülkiyetinde
bulunan hava araçları, idari organını oluşturan kişilerin çoğunluğunun
Türk vatandaşı olması,
b) Türk Ticaret Siciline kaydedilmiş ticari şirketler,
Kooperatifler ve bunların birliklerinin mülkiyetinde bulunan hava araçları,
şirketi idare ve temsil etmeye yetkili olanların çoğunluğunun Türk
vatandaşı olması ve şirket ana sözleşmesine göre oy çoğunluğunu
Türk ortaklarda bulunması.
Hava araçlarının sicilinin tutulması
MADDE 50.- Türk sivil hava araçlarının tescili için
Ulaştırma Bakanlığınca bir sicil tutulur. Bu sicile "Uçak
sicili" adı verilir.
Medeni Kanunun 917 nci maddesi hükümleri, sivil uçak
sicilleri hakkında da kıyasen uygulanır.
Sicilin aleniyeti
MADDE 51.- Uçak sicili alenidir. İstemle ilgili
olduğunu ispatlayan kişiler, bir kaydın tamamlanması için sicile
ait olan belgeleri, henüz sonuçlanmamış tescil işlemlerini ve sicil
dosyalarını da incelemeye ve masrafını ödemek şartı ile, sözü
edilen belgelerin örneklerini almaya mezundur.
Sicil kayıtlarının geçerliliği
MADDE 52.- Uçak sicilindeki bir kayda iyi niyete
dayanarak mülkiyet, ipotek veya diğer bir aynî hakkı iktisap eden kişinin
bu iktisabı geçerli olur.
Sicilde lehine bir hak tescil edilmiş olan kişiye
bu hakkı sebebi ile bir edada bulunulması veya bu kişinin üçüncü
kişiler ile tescilli hak üzerinde bir tasarruf muamelesinde bulunması
hallerinde de, yukarıdaki fıkra hükmü uygulanır.
Hakkın iktisabı için tescil şart olan durumlarda,
tescil isteme tarihi iyi niyete esas tutulur.
Sicil kayıtlarına itiraz
MADDE 53.- Sicilin muhtevasının gerçek hukuki
duruma uygun bulunmadığı yolundaki itirazlar sicile şerh olunabilir.
Bu itirazlar, bir ihtiyati tedbir kararına veya
sicilin tadili sonucunda hakkı muhtel olacak kişinin rızasına dayanılarak
şerh olunur. İhtiyati tedbir kararının verilmesinde hakkın
tehlikede olduğunun kuvvetle muhtemel bulunduğunun ispatı aranmaz.
Türk sivil hava araçlarının tescili
MADDE 54.- Türk sivil uçak siciline tescil edilen
hava aracının, evvelce kayıtlı bulunduğu sicilden sildirilmesi
mecburidir.
Geçici tescil
MADDE 55.- İlgili mevzuata uygun olarak yurda
sokulmuş olan bir sivil hava aracı; Türk Devletine veya kamu tüzelkişilerine
veya Türk vatandaşlarına veya 49 uncu maddede yazılı niteliklere
sahip tüzelkişilere, en az altı ay süre ile yalnız bunlar adına işletilmek
üzere bırakılırsa, sicile geçici olarak tescil olunabilir.
Tescil talebi ve şekli
MADDE 56.- Sivil hava aracının tescili için,
malikin bu Kanunda gösterilen kayıt ve şartlara uyması ve bir dilekçe
ile Ulaştırma Bakanlığına başvurması gereklidir.
İstemde bulunanın mülkiyet hakkına veya tescil için
gerekli şartların gerçekleşmediğine dair belgelere dayanan bir
itiraz yapılırsa, hukuki durum kesinlik kazanmadan tescil yapılamaz.
Ancak başvuru ve itiraz bir tutanak ile belirlenip, sicil dairesinde
saklanır. Sicile kaydedilen sivil hava araçlarına tescil belgesi
verilir.
Sicilin muhtevası
MADDE 57.- Sivil uçak sicilinde ve verilecek tescil
belgesinde en az aşağıdaki kayıtlar yer alır.
a) Sivil hava aracının;
(1) Yapımcısının ticaret unvanı ve adresi
(2) Yapım tarihi ve seri numarası.
(3) Yapımcının sivil hava aracı için belirlediği
tip, model, marka,
b) Malikin;
(1) Gerçek kişi ise, adı ve soyadı, adresi, varsa
ticaret unvanı ve kayıtlı bulunduğu ticaret sicili ile sicil numarası.
(2) Ticaret ortaklığı ise, ortaklığın nevi,
ticaret unvanı, kayıtlı bulunduğu ticaret sicili ile sicil numarası.
(3) Diğer tüzelkişilerden ise; adı ve merkez.
c) İktisap şekli,
d) Verilen tescil işareti.
Bu kayıtlarda değişiklik
olduğu takdirde,
ilgilinin, en geç on beş gün içinde başvurarak, yeni durumu sicile
ve kayıt belgesine işletmesi zorunludur.
Tescilin ortak hükümleri
MADDE 58.- Sicile tescil edilmiş bulunan Türk sivil
hava aracı, ilgili yönetmelik hükümlerine göre belirlenmiş
milliyet ve tescil işaretlerinden başkasını taşıyamaz ve başka
bir devletin siciline tescil olunamaz.
Türk uçak siciline tescil edilen hava aracı, Türk
tabiiyet ve tescil işaretini taşır.
İstisna
MADDE 59.- Uçak sicilinde alacaklı haklarına ilişkin
ipotek, haciz ve buna benzer şerh ve kayıtlar bulunmaması şartıyla
sicile kayıtlı bir Türk sicil hava aracı, Ulaştırma Bakanlığınca,
Genelkurmay Başkanlığı ile Dışişleri Bakanlığının görüşü
alınmak suretiyle yabancı gerçek veya tüzelkişilere veya 49 uncu
maddede yazılı niteliklere sahip olmayan kişilere, yalnız bunlar adına
işletmek üzere bırakılabilir. Bu takdirde hava aracının Türk uçak
sicilindeki kaydı silinir.
Tescilin genel şartları
MADDE 60.- Bir sivil hava aracının tescil
edilebilmesi için, aşağıdaki hususlar gereklidir.
a) 49 uncu madde uyarınca hava aracının Türk
sicil hava aracı sayılması.
b) Başka bir memlekette tescil edilmemiş olması ve
eğer tescil edilmiş ise oradan kaydının silindiğine dair belge
getirilmiş olması.
c) Hava aracının uçuşa elverişli bulunduğuna
dair Ulaştırma Bakanlığınca verilmiş belgeyi haiz olması.
Resen terkin
MADDE 61.- Bir Türk sivil hava aracı;
a) 49 uncu madde uyarınca Türk sivil hava aracı
sayılması için bulunması gereken nitelikler ortadan kalkarsa veya bu
nitelikleri haiz olmayan bir kişinin mülkiyetine geçerse,
b) Yabancı bir devletin siciline kaydedilirse veya Türk
siciline kaydedildiği halde, yabancı sicildeki kaydı terkin edilmemiş
olursa,
Ulaştırma Bakanlığı tarafından resen sicilden
terkin olunur.
Bu madde hükmü 55 inci maddede gösterilen hava araçları
hakkında da işletme süresinin sona ermesi üzerine uygulanır.
Talep üzerine terkin
MADDE 62.- Bir Türk Sivil hava aracının fiilen
veya itibari olarak harabiyeti veya tam ziyaa uğraması hallerinde
malikin başvurusu üzerine sicilden kaydı silinir ve tescil belgesi
iptal olunur.
Sicil kaydının terkini ve ipotek hakkının
korunması
MADDE 63.- Bir Türk sivil hava aracının sicilden
terkin edilmesinden önce durum, sicilde kayıtlı ipotek hakkı
sahiplerine resen tebliğ edilir. Adresi bilinmeyenlere tebligat ilan
yoluyla yapılır ve her iki durumda da itirazlarını bildirmeleri için
ipotek hakkı sahiplerine 30 günlük süre tanınır. Herhangi bir
itiraz bildirilmemiş ise veya itirazın haklı olmadığı mahkemece hükme
bağlanır ise kayıt terkin olunur.
Aksi takdirde ipotekli alacakların haklarının saklı
bulunduğuna dair meşruhat verilerek sicildeki kayıt terkin olunur.
Uçak sicili tüzüğü
MADDE 64.- Hava araçlarının sınıflandırılması,
tescile tabi olmayanlarının belirlenmesi, uçak sicilinin tesisi ve
nasıl tutulacağı, personelin nitelikleri, hukuki ilişkilerin nasıl
belgeleneceği ve tescil olunacakları, kayıtların düzeltilmesi, değiştirilmesi
ve silinmesine ilişkin kurallar ile 55 inci maddenin tatbiki halinde
uygulanacak kurallar bir tüzük ile belirlenir.
Hava araçlarının hukuki niteliği
MADDE 65.- Bu Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça
hava araçları menkul mal hükümlerine tabidir.
Mülkiyet ve diğer aynı hakların tesisi
MADDE 66.- Hava aracının tamamı veya bir payının
üzerinde mülkiyet ve diğer ayni hakların tesisi, devri ve temlik için
yazılı sözleşme yapılması lazım ve kafidir. Temlike ilişkin sözleşmeler
yazılı şekilde yapılmadıkça muteber değildir.
Sözleşmeler uçak siciline tescil edilmeden üçüncü
şahıslar bakımından hüküm ifade etmez.
Tescile tabi olmayan hava aracı mülkiyetinin
iktisabı
MADDE 67.- Tescile tabi olmayan hava aracı veya payının
temlikinde âkitler mülkiyetin temellük edene teslimden önce
intikalini kararlaştırabilirler.
Teferruat ve mütemmim cüzüler
MADDE 68.- Hava aracının teferruat ve mütemmim cüzüleri
hakkında Medeni Kanunun 619 ve 621 inci maddeleri uygulanır.
Hava aracı ipoteği
MADDE 69.- Bir alacağın temini için hava aracı üzerinde
ipotek tesis olunabilir. Hava aracı ipoteği, alacaklıya hava aracı
bedelinden alacağını alma yetkisini verir. Müstakbel alacaklar veya
şarta bağlı olan bir alacak için dahi ipotek tesis edilebilir.
Akdi _ipotek
MADDE 70.- Hava araçları üzerinde malik ile
alacaklıların anlaşmaları ve sicile tescil ile ipotek tesis
olunabilir.
İpotek tesisine ait anlaşmaların yazılı şekilde
yapılması ve imzaların noterce onanmış olması şarttır.
Kanuni _ipotek
MADDE 71.- Hava araçlarının yapımı ve onarımından
doğan alacaklar için yapımcı veya onarımcı, hava aracı üzerinde
kanuni bir ipoteğin tescilini isteyebilir.
Bu kanuni ipoteğin tesisi hakkında Medeni Kanunun
809,810 ve 811 inci maddeleri uygulanır.
Birlikte _ipotek
MADDE 72.- Bir alacak için birden çok hava aracı
ipotek edilmiş bulunursa, aksine bir anlaşmaya dayanılarak sorumluluk
miktarları sicilde belirtilmedikçe, bunlardan her biri borcun tamamından
sorumludur.
Yabancı para esasına göre ipotek
MADDE 73.- Yabancı para ile ödenecek olan borçlar
için, Maliye Bakanlığının izni ile yabancı para esasına göre
ipotek tesis olunabilir. Bu iznin sicile kaydı lazımdır.
İpotek tescilin içeriği
MADDE 74.- Sivil hava aracı ipoteğinin tescilinde:
a) Alacaklının adı, soyadı ve adresi;
b) Alacağın tutarı ve faiz oranı;
c) Alacağın tutarı kesin değil veya değiştirilebilir
ise faizler dahil, ipoteğin temin ettiği azami tutar;
d) Nama veya hamiline yazılı tahvillerin ipotek ile
temin durumunda ipotek borcun tamamı için kurulacaksa, alacaklı
yerine, borçlu ile alacaklıların tümünü birden temsil edecek bir
temsilci; ihracı üstelenen işletme için kurulacaksa, ipotek üzerinde
tahvil sahipleri lehine bir rehin hakkı da;
Tescil olunur.
Sağlanan alacak
MADDE 75.- İpotekli sivil hava araçlarının karşılayacağı
alacaklar hakkında, Medeni Kanunun 790 nıncı maddesinin 1 inci fıkrası
ile 791 inci maddesi hükümleri uygulanır.
İpoteğin kapsamı
MADDE 76.- İpoteğin kapsamı hakkında Medeni
Kanunun 777 ve 778 inci maddeleri uygulanır.
Sigorta
MADDE 77.- Bir hava aracının maliki veya onun hesabına
bir başkası tarafından sigorta ettirilmiş olması durumunda, ipotek
sigorta tazminatına da şamil olur. Sigortacı, sicile kayıtlı bir
hava aracı ipoteğini bilmediğini ileri süremez.
Sigorta bedeli
MADDE 78.- Bir hava aracının kaybı veya kaza
sonucu hasara uğraması veya poliçede yer alan ve sigorta teminatına
dahil şartların tahakkuku halinde; aksine bir anlaşma olmadıkça
ipotek hakkı sahibi sigortalı hava aracı üzerindeki ipotek tutarı
kadar sigortacı tarafından ödenecek tazminata müstahak olur.
Herhangi bir ödeme yapılmazdan önce sigortacı, tescil edilmiş
ipoteklerin tespitini talep etmekle yükümlüdür.
İpotekli alacaklıların hakları göz önünde
tutulmadan yapılan ödemeler borçtan kurtarmaz.
Sigortacının halefiyeti
MADDE 79.- Sigortacı, alacağı ödediği nispette
ipotekli alacaklının haklarına kanunen halef olur. Şu kadar ki;
halefiyet, alacaklının zararına olarak ileri sürülemeyeceği gibi,
sigortacının kendilerine karşı sorumluluğu devam eden ve derecesi
aynı olan veya sonra gelen ipotekli alacaklıların zararına olarak da
dermeyan edilemez.
Malikin defi hakkı
MADDE 80.- İpotekli hava aracı maliki, borçlunun
alacaklıya karşı haiz bulunduğu defi ve itirazları ipotekli alacaklıya
karşı ileri sürebileceği gibi, borçlu borcuna esas olan hukuki işlemi
feshedebildiği sürece, alacaklının hakkını hava aracından sağlanmasına
engel olabilir.
Alacaklı borçlusunun muaccel bir alacağı ile
takas imkanına sahip bulundukça, malik de aynı yetkiye sahiptir.
Borçlunun bir defi veya itirazdan feragatı malikin
hakkına halel getirmez.
Ödeme hakkı
MADDE 81.- Alacak malike karşı muacceliyet kazanır
veya borçlu borcunu ödemek hakkını haiz olursa, malik borcu ödeyebilir.
Malik, tevdi veya takas yolu ile de alacaklının
hakkını yerine getirebilir.
Halefiyet
MADDE 82.- Malik aynı zamanda borçlu değilse,
alacağı ödediği oranda alacaklının yerine geçer. Halefiyet
alacaklının zararına ileri sürülemez.
İpotek alacağının tahsili
MADDE 83.- Alacaklı, ipoteğin kapsamına giren
mamelek unsurları üzerinden alacağını, ancak cebri icra yolu ile
alabilir.
Borçlu, borcunu ödemediği takdirde, alacaklıya
hava aracının temellük etmek yetkisini veren her türlü anlaşma geçersizdir.
İpoteğin devri ve düşmesi
MADDE 84.- İpotekle temin edilmiş olan alacağın
temliki ile ipotek de yeni alacaklıya geçer. Alacak ipotekten ve
ipotek de alacaktan ayrı olarak devredilemez. Alacağın temliki yazılı
şekilde ve sicile tescil ile olur.
Alacağın sona ermesi, alacaklının feragatı ve
ipotekle mülkiyetin aynı kişide birleşmesi ile ipotek düşer.
İpoteğin düşmesi üzerine, kayıt sicilden terkin
olunur. Malik ipoteğin dermeyanının daimi olarak imkansız kılan bir
defie sahip bulunduğu takdirde, alacaklıdan, ipotekten feragat
etmesini isteyebilir.
ALTINCI BÖLÜM
Hava Araçlarına İlişkin Uçuş Kuralları
Hava araçlarının muayene ve kontrolü
MADDE 85.- Sivil hava araçları; Türk uçak
siciline tescil edilmeden önce ve tescilden sonra da belirlenmiş
bulunan hallerde, uçuşa elverişlilik yönünden muayene ve kontrol
edilir. Bu husus Ulaştırma Bakanlığınca hazırlanacak yönetmelikle
düzenlenir.
Uçuşa elverişlilik belgesi
MADDE 86.- Türk sivil hava araçlarına uçuşa
elverişlilik belgesin_n verilmesi, belgenin geri alınması veya
iptaline ilişkin şartlar ile bu işlemlere ait yetki ve sorumluluklar,
Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası anlaşmaların hükümleri saklı
kalmak şartı ile, Ulaştırma Bakanlığı tarafından hazırlanacak yönetmelikler
ile belirlenir.
İstisnai durumlar
MADDE 87.- Sivil hava araçları, geçerli uçuşa
elverişlilik belgesi olmaksızın, Türk hava sahasında, Ulaştırma
Bakanlığının
izni ile deneme, muayene ve ferry uçuşu yapabilir.
Kıyasen uygulama
MADDE 88.- Türk sivil hava araçları için yabancı
devletlerin yetkili makamları tarafından verilmiş uçuşa elverişlilik
belgelerinin geçerliliğine ve yabancı sivil hava araçları için Türkiye'de
uçuşa elverişlilik belgesi verilmesine ilişkin şartlar, yukarıdaki
maddelerde yer alan esaslar dairesinde Ulaştırma Bakanlığı tarafından
saptanır.
Hava aracı belgeleri
MADDE 89.- Türk hava sahasında uçuş yapacak bütün
hava araçlarının, uçuş sırasında bağlı bulundukları devletin
geçerli kuralları uyarınca
a) Bir merkezi sicile kayıtlı olmaları ve tescil
belgesini taşımaları,
b) Milliyet ve tescil işaretlerini taşımaları,
c) Uçuşa elverişlilik belgesini taşımaları,
d) Mürettebata ait belgeler bulundurmaları,
e) Telsiz tesisatı ruhsatnamesini taşımaları,
f) Sigorta poliçesini bulundurmaları,
g) Kanun ve tüzükler gereğince tayin olunan sair
belgelerin bulundurulması,
Ve yetkili makamlar tarafından yapılacak
kontrollerde gösterilmesi zorunludur.
Türkiye'nin taraf olduğu anlaşmaların hükümleri
saklıdır.
Devlet hava araçları
MADDE 90.- Türk hava sahasında uçuş yapacak
yabancı devlet hava araçları; Türk kanunlarına ve bunlara bağlı
kurallara uymak zorundadırlar. Türk Devlet hava araçlarının, Türk
hava sahasında ve uluslararası hava sahasında yapacakları uçuşlarla
ilgili kurallar koyma yetkisi Türkiye Cumhuriyeti Hükümetine aittir.
Şikago Sözleşmesi 3 üncü maddesi hükümleri saklıdır.
Kalkış ve _niş
MADDE 91.- Sivil hava araçlarının iniş ve kalkışları,
bu Kanunun öngördüğü esaslar dairesinde saptanmış bulunan
havaalanlarından başka yerlerde yapılamaz.
Can ve mal güvenliğinin korunması amacı ile başvurulacak
önlemler ile Ulaştırma Bakanlığınca önceden alınmış izine
dayanan iniş ve kalkışlar yukarıdaki hükümden müstesnadır.
Havayolu
MADDE 92.- Sivil hava araçları, bu Kanunun öngördüğü
esaslar dairesinde saptanmış bulunan havayolunu izlemeye ve uçuş sırasında
hava trafik kontrol yetkililerinin, talimatına aynen uymaya mecburdur.
Can ve mal güvenliğinin korunması amacı ile
verilen talimatın dışına çıkarılmasını gerekli kılan
durumlarda, sorumlu kaptan pilot durumu derhal yetkili hava trafik
kontrol ünitesine bildirir ve alacağı talimata göre hareket eder.
Olağanüstü durumlarda, sorumluluğu kendisine ait
olmak üzere, sorumlu kaptan pilot gereken önlemlere başvurabilir, bu
durumda dahi yetkili hava trafik kontrol ünitesinin en kısa zamanda
haberdar edilmesi zorunludur.
Yasaklar
MADDE 93.- Uçuş sırasında;
a) Tehlike ve zorunlu durumlar hariç paraşütle
atlamak,
b) Akrobatik uçuş veya benzeri hava gösterileri
yapmak,
c) Zirai mücadele dışında yere herhangi bir madde
atmak, dökmek veya boşaltmak, yangınla mücadele uçakları hariç
yerden herhangi bir madde almak,
d) Fotoğraf çekme yasağı olan yerlerin fotoğrafını
çekmek,
e) Herhangi bir madde veya nesneyi çekmek veya uçağın
nizami kullanılma şeklinin dışında taşımak,
f) Her türlü reklam ve propaganda niteliğinde
faaliyette bulunmak,
g) Silah, cephane, her nevi harp malzemeleri, patlayıcı
yanıcı, tahrip edici ve aşındırıcı madde, zehirli gaz, nükleer
yakıt, radyoaktif madde can ve mal güvenliği yönünden tehlikeli
olduğu saptanmış her nevi katı, sıvı ve gaz halinde madde taşımak,
h) Görülen hizmetin ve içinde bulunulan durumun
gerektirdiğinin dışında yayın ve haberleşme yapmak,
Yasaktır.
Yukarıdaki yasaklara istisna getirmek üzere; özel
veya genel nitelikte izin vermeye, Ulaştırma Bakanlığı yetkilidir.
Bu izni vermeden önce, Ulaştırma Bakanlığı
gerektiğinde, ilgili bakanlıklar ve Genelkurmay Başkanlığının görüşünü
alır.
İnme mecburiyeti
MADDE 94.- Can ve mal güvenliği veya kamu düzeni
veya yurt güvenliği gerekçesi ile yetkili makamlardan vaki olacak
talimat karşısında hava aracının bildirilecek havaalanına inmesi
zorunludur.
Birinci fıkra hükmünün uygulanmasında, Ulaştırma
Bakanlığı gerektiğinde; Genelkurmay Başkanlığı, İçişleri, Dışişleri
ve Gümrük Tekel Bakanlıkları ile işbirliği yapar.
YEDİNCİ BÖLÜM
Sivil Havacılık Personeli
Yeterlik belgesi
MADDE 95.- Pilotlar ile hava aracının sevk ve
idaresi bakımından gerekli personelin, faaliyette bulunabilmeleri için,
Ulaştırma Bakanlığından yeterlik belgesi almaları ve bu belgeleri
belirli süreler içinde yenilemeleri zorunludur.
Ulaştırma Bakanlığı yeterlik belgesi almaları
gereken birinci fıkrada belirtilen personel ve diğer havacılık
personelinin kategorilerinin saptanması, belge verilmesi, geçerliliği,
yenilenmesi, geri alınması ve sicillerin tutulması kurallarını yönetmelikle
düzenler.
Yabancı devletler tarafından verilmiş yeterlik
belgeleri
MADDE 96.- Yabancı bir devletin yetkili makamları
tarafından usulüne uygun surette düzenlenmiş veya geçerliliği
onanmış yeterlik belgeleri, Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası
anlaşmalar çerçevesinde bu Kanunun uygulaması bakımından da geçerli
olarak kabul edilir.
Yeterlik belgesini düzenlemiş veya onamış bulunan
devletin veya belge sahibinin vatandaşı olduğu devletin, Türk Sivil
hava araçlarına veya bu Kanun hükümleri uyarınca verilmiş yeterlik
belgelerine veya sahiplerine karşı kasıtlı işlem yapmaları
durumunda, birinci fıkra hükmü uygulanmaz.
Yabancı bir devlet tarafından Türk vatandaşlarına
verilmiş yeterlik belgelerinin, hangi koşullar altında geçerli sayılacağı
yönetmelikle belirlenir.
Yeterlik belgesinin _iptali ve geri alınması
MADDE 97.- Yeterlik belgesinin verilmesi için
zorunlu bulunan asgari koşulların ortadan kalkması durumunda belge
iptal edilir.
Yeterlik belgesinin verilmesi için aranan
niteliklerde geçici olarak değişiklik meydana gelenlerin belgeleri,
durumlarının düzeldiği saptanıncaya kadar geri alınır.
İdari önlem
MADDE 98.- Gerek bu Kanunda ve gerekse ilgili tüzük
ve yönetmeliklerde yer alan ve can ve mal güvenliğinin korunmasına yönelik
kurallara aykırı davrandıkları saptanarak haklarında yargı
mercilerinde kovuşturma veya soruşturma açılmış bulunan sivil
havacılık personelinin yeterlik belgelerini, kovuşturma veya soruşturma
sonuçlanıncaya kadar geri almaya, Ulaştırma Bakanlığı yetkilidir.
Ceza kanunlarındaki özel hükümler saklıdır.
Eğitim ve öğretim
MADDE 99.- Sivil havacılık sahasında eleman yetiştirmek
veya bu sahada öğrencileri yüksek öğretime hazırlamak amacıyla;
Ulaştırma Bakanlığına bağlı lise veya dengi okullar 1739 sayılı
Milli Eğitim Temel Kanununun 58 inci maddesine uygun olarak açılabilir.
Gerçek ve tüzelkişiler de aynı amaçla 625 sayılı Özel Eğitim
Kurumları Kanunu esaslarına göre özel okullar açabilirler.
Sivil havacılık sahasında meslek elemanı yetiştirmek
üzere 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunundaki esaslara uygun olarak
yüksekokullar kurulabilir.
Kaptan pilotun genel yetki ve sorumlulukları
MADDE 100.- Sorumlu kaptan pilot hava aracının, can
ve mal güvenliğini sağlayacak surette sevk ve idaresinden birinci
derecede sorumlu olup, olağanüstü durumlarda gereken önlemleri
almaya yetkilidir.
Kaptan pilotun idari yetki ve sorumlulukları
MADDE 101.- Sorumlu kaptan pilot, hava aracında
emniyet ve düzenin sağlanması için önlem almaya ve bu amaçla,
yolculara, personele ve hava aracında bulunan diğer kişilere emir ve
talimat vermeye ve gerektiğinde bunları hava aracından çıkarmaya
yetkilidir.Sorumlu kaptan pilot, uçuş sırasında gerçekleşen doğum
ve ölüm olaylarını bir tutanakla saptar ve inilen ilk havaalanında
mahalli yetkililere, yurt dışında ise Türk konsolosluğuna bildirir
veya bildirilmesini sağlar. Yurda dönüşünde ayrıntılı rapor
verir,Sorumlu kaptan pilot Kanun, tüzük veya yönetmelik uyarınca
hava aracında uçuş sırasında tutulması veya bulundurulması
gereken tüm defter, kayıt ve belgelerin bulundurulmasından ve usulü
dairesinde tutulmasından sorumludur.
Kaptan pilotun cezai yetki ve sorumlulukları
MADDE 102.- Sorumlu kaptan pilot, hava aracında işlenen
suç ile ilgili delileri toplamak ve saklamakla yükümlü olduğu gibi,
can ve mal güvenliğini tehdit eden veya gecikilmesinde zarar doğabilecek
durumlarda görevliler olaya el koyuncaya kadar gereken soruşturmayı
yapmak, yolcuları, personeli ve orada bulunan diğer kişileri, bunların
eşyalarını ve yükünü aramak, geçici olarak alıkoymak yetkisine
sahiptir. Sorumlu kaptan pilot, bu yetkilerini bizzat veya başkaları
aracılığı ile kullanabilir.
Şu kadar ki; kaptan pilot gereken kanuni tedbirlerin
alınmasını sağlamak amacı ile durumu en kısa zamanda yetkili
makamlara intikal ettirmek ve yurt dışında ise, Türk konsolosluğuna
bildirmek veya bildirilmesini sağlamak ve her _ki halde de, ayrıntılı
bir rapor vermek mecburiyetindedir.
Özel düzenlemeler
MADDE 103.- Türk sivil hava araçlarıyla faaliyette
bulunan kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve özel hukuk tüzelkişiler,
bu Kanunun hükümlerine aykırı olmamak şartı ile, kaptan pilotun görev,
yetki ve sorumluluklarını belirleyen talimatlar hazırlayabilirler.
Ancak, bu gibi talimatlara uyulması, kaptan pilotun kanuni kurallar karşısındaki
sorumluluğunu etkilemez.
Yolcuların yükümlülükleri
MADDE 104.- Yolcular, Türkiye'nin taraf olduğu
uluslararası anlaşmalar ile bu Kanun hükümlerine; meydan otoritesi
ve taşıyanın talimatına uymak zorunda olup, can ve mal güvenliğini
ve yolculuğun disiplin ve intizamını bozacak her türlü eylem ve
davranıştan kaçınmakla yükümlüdür.
Uluslararası sözleşme hükümleri
MADDE 105.- Bu bölümde yer alan konularda Türkiye'nin
de katılmış olduğu 1963 tarihli Tokyo, 1970 tarihli Lahey ve 1971
tarihli Montreal sözleşmeleri hükümleri saklıdır.
ÜÇÜNCÜ KISIM
Havayolu ile Taşımalar
BİRİNCİ BÖLÜM
İç Hat Taşıma Sözleşmesi
Uygulanacak hükümler
MADDE 106.- Havayolu ile yurt içinde yapılacak taşımalarda;
bu Kanunda hüküm bulunmadıkça, Türkiye'nin taraf olduğu
uluslararası anlaşmaların hükümleri ve bu anlaşmalarda da hüküm
bulunmadığı hallerde, Türk Ticaret Kanunu hükümleri uygulanır.
Yolcu taşıma sözleşmesi-bilet
MADDE 107.- Yolcu taşıma sözleşmesinde, taşıyıcı
yolcuya aşağıdaki kayıtları içeren ve uluslararası standartlara
uygun olan bir bilet vermekle yükümlüdür;
a) Taşıyıcının adı veya ticaret unvanı ve
adresi,
b) Yolcunun adı ve soyadı,
c) Biletin numarası ile düzenlendiği gün ve yeri,
d) Taşıma ücreti; bilet ücretsiz verilmişse buna
dair kayıt,
e) Kalkış, varış ve varsa aktarma yerleri,
f) Taşımanın bu Kanunda gösterilen sorumluluğun
sınırlandırılmasına ilişkin hükümlere bağlı olduğu.
Taşıyıcı, yolcuyu biletsiz veya yukarda yazılı
kayıtları içeren bir bilet vermeden kabul etmiş ise, taşıma sözleşmesinin
varlığı veya geçerliliği etkilenmez, ancak taşıyıcı bu kanunun
sorumluluğu kaldıran veya sınırlayan hükümlerinden yararlanamaz.
Bagaj ve kişisel eşya
MADDE 108.- Taşıyıcı; yolcunun bagajlarını ve
beraberindeki kişisel eşyasını taşıma sözleşmesinde belirlenen
şartlar dairesinde, ücretsiz olarak taşımaya mecburdur.
Bagaj kuponu
MADDE 109.- Taşıyıcıya teslim edilen her bir parça
bagaj için, yolcuya aşağıdaki kayıtları içeren bir bagaj kuponu
verilir.
a) Taşıyıcının adı veya ticaret unvanı ve
adresi,
b) Yolcunun adı ve soyadı veya yolcu biletinin
tarih ve numarası,
c) Bagaj kuponunun tarih ve numarası,
d) Bagajın ağırlığı,
e) Teslim yeri,
f) Yolcu tarafından özel olarak beyan edildiği
takdirde, bagajın içeriği ve değer_,
g) Taşımanın bu Kanunda gösterilen sorumluluğun
sınırlandırılmasına ilişkin hükümlere bağlı olduğu.
Taşıyıcı; bagajı kuponsuz veya yukarda yazılı
kayıtları içeren bir kupon vermeden kabul etmiş ise; taşıma sözleşmesinin
varlığı veya geçerliği etkilenmez; ancak taşıyıcı bu Kanunun
sorumluluğu kaldıran veya sınırlayan hükümlerinden yararlanamaz.
Bagaj kuponu biri yolcuda kalmak ve diğeri bagaja
takılmak üzere iki nüsha olarak düzenlenir ve bagajın ibraz edene
teslim edileceği kaydını içerir.
Birinci ve ikinci fıkraların hükmü saklı kalmak
şartı ile taşıyıcı bagaj kuponuna konulması gereken bilgilerden
yolcu biletinde zaten mevcut bilgileri bagaj kuponuna yazmayabilir veya
biletle birleştirmek kaydıyla sadece bir bagaj teşhis kuponu
verebilir.Yük taşıma sözleşmesi-hava yük senedi
MADDE 110.- Yük taşıma sözleşmesinde, taşıyıcı
yükletene aşağıdaki kayıtları içeren bir hava yük senedi
vermekle yükümlüdür.
a) Hava yük senedinin numarası ile, düzenlendiği
gün ve yer,
b) Taşıyıcının adı veya ticaret unvanı ve
adresi,
c) Yükletenin adı, soyadı veya varsa ticaret unvanı
ve adresi
d) Gönderilenin adı, soyadı veya varsa ticaret
unvanı ve adresi,
e) Kalkış, varış ve varsa aktarma yerleri,
f) Yükün türü, sayısı, miktarı ve ağırlığı,
g) Özel olarak beyan edildiği takdirde değeri,
h) Taşıma ücreti ve ödeme şartları, ücretsiz
taşımalarda buna dair kayıt,
i) Gereğinde, yük senedine eklenmesi zorunlu olan
belgeler,
j) Taşımanın bu Kanunda gösterilen sorumluluğunun
sınırlandırılmasına ilişkin hükümlere bağlı olduğu,
Taşıyıcının yükü, yük senetsiz veya yukarıda
yazılı kayıtları içeren bir yük senedi vermeden kabul etmiş olması,
taşıma sözleşmesinin varlığını veya geçerliliğini etkilemez.
Ancak taşıyıcı bu Kanunun sorumluluğu kaldıran veya sınırlayan hükümlerinden
yararlanamaz.
Birden çok parça için, yükletenin isteği üzerine
taşınan her bir parçaya ayrı yük senedi düzenlemekle yükümlüdür.
Hava yük senedi üç nüsha olarak düzenlenir.
Birinci nüshaya "Taşıyıcı için" yazılır ve yükleten
tarafından imzalanır.
İkinci nüshaya "Gönderilen için" yazılır
ve taşıyıcı ile yükleten tarafından imzalanır. Üçüncü nüsha,
taşıyıcı tarafından imzalanarak, yükün teslim alınmasından
sonra, yükletene verilir.
Yükletenin beyanları
MADDE 111.- Yükleten yükle ilgili olarak hava yük
senedine yazılacak kayıt ve beyanlar ile yükün gönderilene teslimi
için gereken tüm bilgi ve belgelerin tam ve doğru verilmesinden
sorumlu olup, bu yüzden taşıyıcının ve üçüncü şahısların uğrayacakları
zararları tazmin ile yükümlüdür.
Taşıyıcı personel_ ve temsilcilerine kusur isnadı
hariç olmak üzere; taşıyıcı verilen bilgi ve belgelerin doğruluğunu
ve yeterliliğini araştırmaya mecbur değildir.
Yük senedinin _ispat kuvveti
MADDE 112.- Hava yük senedi, aksi kanıtlanıncaya
kadar, sözleşmenin varlığı, şartları ve yükün teslim alındığı
hakkında karine teşkil eder.
Hava yük senedinde yükün ağırlığına, boyutlarına,
ambalajına ve parça sayısına ilişkin kayıtlar aksi ispat
edilinceye kadar doğru sayılır;yükün miktarına, hacmine ve bulunduğu
hale veya yükün belirgin durumuna ilişkin kayıtlar, ancak yükletenin
de katılması ile taşıyıcı tarafından muayene edilmesi ve sonuçların
hava yük senedine yazılması şartı ile taşıyıcı aleyhine delil
teşkil eder.
Yükletenin tasarruf yetkisi
MADDE 113.- Yükleten, taşıma sözleşmesinden doğan
tüm borçlarını yerine getirmek şartı ile; gönderilenin, bir
sonraki madde uyarınca hakkını kullanmaya başladığı ana kadar yük
üzerinde tam bir tasarruf hakkına sahiptir. Gönderilen, hava yük
senedini veya yükü kabulden kaçınırsa veya kendisine gereken ihbarın
yapılması mümkün olmaz ise, yükleten tasarruf hakkına tekrar sahip
olur.
Yükleten bu hakkını taşıyıcıya veya diğer yükletenlere
zarar vermeyecek şekilde kullanmaya mecbur olup, bu tasarruf hakkının
kullanılmasından doğan masraflardan sorumludur.
Yükletenin verdiği talimatın yerine getirilmesi mümkün
olmaz ise, taşıyıcı, durumu derhal kendisine bildirmekle yükümlüdür.
Taşıyıcı, yükletenin talimatını hava yük
senedinin yükletene verilmiş olan nüshasının iadesini istemeden
yerine getirirse, bu hava yük senedi nüshasının zilyedinin, bu yüzden
uğrayabileceği herhangi bir zarardan, yükletene rücu hakkı saklı
kalmak şartı ile sorumlu olur.
Gönderilenin hakları
MADDE 114.- Yükletenin bir önceki madde uyarınca
sahip olduğu hakkı kullanmamış olması halinde, gönderilen yüküm
varma yerine ulaşması üzerine, sözleşme şartlarına uyması kaydı
ile, taşıyıcıdan, yükün kendisine teslimini istemek hakkına
sahiptir.
Aksi kararlaştırılmış olmadıkça, yükün varma
yerine ulaştığı, taşıyıcı tarafından en kısa zamanda gönderilene
ihbar edilir.
Taşıyıcı, yükün kayıp olduğunu ikrar ederse
veya yük varması gereken günden itibaren yedi gün geçmiş olmasına
rağmen varmamış olursa, gönderilen, taşıma sözleşmesinden doğan
hakları taşıyıcıya karşı ileri sürmek yetkisine sahip olur.
Hakların kullanılması
MADDE 115.- Yükleten veya gönderilen, taşıma sözleşmesinden
doğan yükümlülüklerini yerine getirmek şartı ile 113 üncü ve
114 üncü maddelerin tanıdığı hakları, müstakilen kendilerinin
veya başkalarının adına ileri sürebilir.
Yükleten ile gönderilenin ilişkileri
MADDE 116.- 113 üncü 114 üncü ve 115 inci
maddeler yükleten ile gönderilenin ilişkilerini veya haklarını yükleten
veya gönderilenden devren kazanmış olan üçüncü kişilerin karşılıklı
ilişkilerini etkilemez.
113 üncü 114 üncü ve 115 inci maddelerin hükümleri,
ancak hava yük senedine konacak açık kayıtlar ile değiştirilebilir.
Ücretsiz taşımalar
MADDE 117.- Taşıyıcının kendi yetkili organınca
saptanan kurallarına göre ücretsiz olarak yapacağı yolcu ve yük taşımaları
dışında; görev maksadıyla veya özel nedenlerle Türk tescilli hava
araçları ile ücretsiz yapılacak yolcu ve yük taşımalarına ilişkin
kurallar, Ulaştırma Bakanlığınca yönetmelikle düzenlenir.
İKİNCİ BÖLÜM
Hava Araçları Kullanma Sözleşmeleri
Kira ve çarter sözleşmeleri
MADDE 118.- Uçuş personeli almadan sadece hava aracının
kiralanması halinde Borçlar Kanununun ilgili hükümleri, uçuş
personeli ile birlikte bir hava aracının tamamının veya bir kısmının
yahut muayyen bir mahallinin kiralanması veya Carter Sözleşmesi
halinde Türk Ticaret Kanununun ilgili hükümleri uygulanır.
Uluslararası anlaşmaların hükümleri saklıdır.
Yazılı şekil
MADDE 119.- Kira ve Carter Sözleşmeleri yazılı şekilde
yapılmadıkça muteber değildir.
Kira sözleşmesinin üçüncü kişilere dermeyan
edilebilmesi için uçak siciline serh verilmesi gereklidir.
DÖRDÜNCÜ KISIM
Taşıma Sözleşmesinden Doğan Sorumluluk
BİRİNCİ BÖLÜM
Sorumluluk Halleri
Yolcunun uğradığı zarardan sorumluluk
MADDE 120.- Yolcunun ölümü veya herhangi bir
cismani zarara uğraması halinde, bu zarara sebebiyet veren kaza hava
aracında veya iniş veya biniş sırasında meydana geldiği takdirde,
taşıyıcı sorumludur.
Bagaj veya yükün uğradığı zarar
MADDE 121.- Tescil ettirilmiş bagaj veya yükün
kaybı veya zarara uğraması halinde, zarara sebebiyet veren olay,
havayolu ile taşıma sırasında meydana gelmiş ise zarardan taşıyıcı
sorumludur.
Birinci fıkra anlamında havayolu ile taşıma;
bagaj veya yükün bir havaalanında veya bir hava aracında veya
havaalanı dışına inilmesi halinde o yerde taşıyıcının muhafaza
ve nezareti altında bulundukları süreyi kapsar. Yük için Türk
Ticaret Kanununun 781 inci madde hükmü uygulanır.
Havayolu ile taşıma müddeti, bir havaalanı dışında
olmak üzere karada, denizde veya iç sularda yapılan taşımayı içine
almaz. Belirtilen taşımalar havayolu taşıma sözleşmesinin ifası zımnında
yükleme, teslim veya aktarma amacıyla yapılmış ise meydana gelen
her türlü zarar, aksi sabit olmadıkça havayolu ile taşıma süresinde
meydana gelmiş kabul olunur.
Gecikmeden doğan zarar
MADDE 122.- Taşıyıcı, havayolu ile yolcu, bagaj
veya yükün taşınmasındaki gecikmeden doğan zarardan sorumludur.
Taşıyıcının sorumluluktan kurtulması
MADDE 123.- Taşıyıcı; kendisinin ve adamlarının
zararı önlemek için gerekli olan bütün tedbirleri aldıklarını
veya bu tedbirleri alma olanağı bulunmadığını ispatlarsa sorumlu
değildir.
Sorumluluğun sınırlandırılması
MADDE 124.- Taşıyıcının sorumluluğunun sınırlandırılması,
12 Ekim 1929 tarihinde Varşova'da imzalanan ve Uluslararası Hava Taşımalarına
İlişkin Bazı Kuralların Birleştirilmesi Hakkındaki Sözleşme ve
bu Sözleşmeyi değiştiren Türkiye'nin katıldığı sözleşme ve
protokollerin hükümlerine göre tayin olunur.
Taşıyıcı, birinci fıkrada anılan sözleşme ve
protokoller ile öngörülmüş bulunan sınırların yükseltilmesine
ilişkin özel anlaşmalar yapmak veya bu nitelikteki anlaşmalara katılmak
yetkisini haizdir.
Para kıymetinin değişmesi halinde, birinci fıkrada
öngörülen sorumluluk sınırlarının yeniden belirlenmesine Bakanlar
Kurulu yetkilidir.
Geçersiz sayılan hükümler
MADDE 125.- Taşıyıcının sorumluluğunu tamamen
veya kısmen kaldıran veya 124'üncü maddede sözü geçen Sözleşme
veya onu değiştiren protokolde belirtilmiş olan sorumluluk sınırını
indirmeyi amaçlayan her şart hükümsüzdür. Bu şartların hükümsüzlüğü
taşıma sözleşmesinin de hükümsüzlüğünü icabettirmez.
Şu kadar ki, yükün niteliği, özürü veya gizli
ayıbından doğacak zararları düzenleyen hükümlere birinci fıkra
uygulanmaz.
Sınırsız sorumluluk
MADDE 126.- Zararın, taşıyıcının veya adamlarının
zarar vermek kastı ile veya zararın doğması ihtimali olduğunu
bilerek dikkatsizce yaptıkları bir hareket veya ihmal sonucunda
meydana geldiği ispat edildiği takdirde; bu Kanunda öngörülen
sorumluluk sınırları uygulanmaz. Ancak, taşıyıcının işçileri
veya temsilcileri gibi yardımcı kişilerin meydana getirdiği sınırsız
sorumluluk talebine mevzu olan zarar hakkında Borçlar Kanununun 55
inci madde hükümleri saklıdır.
Taşıyıcının adamları
MADDE 127.- Bu Kanunda öngörülen bir zarardan
dolayı, taşıyıcının adamları aleyhine dava açıldığı
takdirde; taşıyıcının adamı kendi görevi çerçevesinde hareket
ettiğini ispat ederse, taşıyıcının bu Kanuna göre yararlanabileceği
hususlardan istifade etmeye hak kazanır.
Bu gibi hallerde taşıyıcıdan ve taşıyıcının
adamlarından alınabilecek tazminatın toplam miktarı, bahse konu sınırları
aşamaz.
Hasarın ihbarı
MADDE 128.- Yolcu bagajının veya yükün, bunları
teslim almaya yetkili kişi tarafından itiraz edilmeden kabulü taşıma
belgesine uygun olarak ve iyi durumda teslim edildiklerine karine teşkil
eder.
Hasar halinde, teslim almaya yetkili kişi tarafından
hasarın öğrenilmesinde derhal ve teslimlerinden itibaren yolcu bagajı
için en geç yedi gün içinde ve yük için en geç ondört gün içinde
taşıyana ihbarda bulunulması gerekir. Gecikme halinde ihbar, bagajın
veya yükün tesliminden en geç yirmibir gün içinde yapılmalıdır.
İhbarın yazılı olarak veya durumun taşıma
belgesinin üstünde gösterilmesi sureti ile yapılması gerekir.
İkinci fıkrada belirtilen sürelere uyulmaması
halinde, hileli davranması hali hariç, taşıyıcı aleyhine dava açılamaz.
Birden çok taşıyan tarafından yapılan taşımalar
MADDE 129.- Taşımanın birbiri ardınca değişik
taşıyıcılar tarafından yapılması halinde; yolcu bagaj veya yükü
kabul etmiş olan her taşıyıcı, bu Kanun hükümlerine tabi olur ve
taşımanın kendi denetiminde yapılan bölümü ile ilgili olduğu ölçüde,
taşıma sözleşmesinin taraflarından biri sayılır.
Böyle bir taşıma halinde; ilk taşıyıcı, taşımanın
tümü için sorumluluğu açıkca yüklenmiş olmadıkça, yolcu veya yük
sahipleri, sadece kaza veya gecikmenin meydana geldiği taşımayı
yapan taşıyıcıya karşı talep hakkına sahip olabilirler.
Bagaj veya yük taşımalarında yolcu veya göndericinin
ilk taşıyıcıya yolcu veya teslim almaya yetkili alıcının ise son
taşıyıcıya karşı talepte bulunma hakları vardır. Ayrıca,
bunlardan herbiri zararın, ziyanın veya gecikmenin meydana geldiği taşımayı
yapan taşıyıcıya karşı da talepte bulunabilirler. Bu taşıyıcılar,
yolcu, gönderici ve alıcıya karşı müştereken ve müteselsilen
sorumludur.
Karma taşımalar
MADDE 130.- Kısmen havayolu, kısmen de başka
herhangi bir suretle yapılan birleşik taşımalar halinde, bu Kanun hükümleri
sadece havayolu ile yapılan taşıma kısmına uygulanır.
Birleşik taşıma hallerinde taraflar, taşıma
belgelerine taşımanın havayolu ile yapılmayan kısımlarına ilişkin
hükümler koyabilirler.
Dava açma süresi
MADDE 131.- Sorumluluğa ilişkin dava, hava aracının
varma yerine geldiği veya gelmesi gerektiği tarihten veya taşımanın
durduğu tarihten itibaren iki yıl içinde açılmazsa tazminat talep
hakkı düşer. Ancak, ondördüncü madde gereğince rapor tanzimi
gereken hallerde, iki yılık süre ondördüncü madde gereğince Resmi
Gazete ile yapılacak duyuru tarihinden itibaren işlemeye başlar.
Sigorta yükümlülüğü
MADDE 132.- Yurt içi veya yurt dışı yolcu, yük
ve posta taşımaları yapmaya yetkili kılınan taşıyıcılar, taşıma
sözleşmelerinden doğabilecek zararlardan dolayı tazminat
taleplerinin teminatı olmak üzere, asgari 124 üncü madde esaslarına
göre saptanan sorumluluk sınırları içerisinde mali mesuliyet
sigortaları yapmakla yükümlüdürler.
Sigorta, taşıyıcının adamlarının bu Kanunda öngörülen
sorumluluğunu da kapsar.
Yurt içi veya yurt dışı taşıma yapan taşıyıcıların
yaptıracakları sigorta ve teminat şartları; uluslararası
standartları gözönünde bulundurularak ve Ulaştırma Bakanlığının
görüşü de alınarak Ticaret Bakanlığınca onaylanır.
Bu maddede belirtilen sigorta yükümlülüğü
yerine getirilmeyen hava araçları Ulaştırma Bakanlığınca uçuştan
men edilir.
İKİNCİ BÖLÜM
Üçüncü Kişilere Karşı Sorumluluk
İşletenin tanımı
MADDE 133.- İşleten, sivil hava aracını kendi adına
bizzat kullanan veya yardımcıları marifeti ile kullanılmasını sağlayan
gerçek veya tüzelkişilerdir.
Bir sivil hava aracının kullanma hakkı doğrudan
veya dolaylı olarak kendisinden elde edilmiş gerçek veya tüzelkişi,
seferlerin kontrolünü elinde tutmakta ise, bu kişi işleten sayılır.
Hava aracı maliki olarak sicile teşcil edilmiş
bulunan gerçek veya tüzelkişi aksini ispat etmedikçe işleten sayılır.
İşletenin sorumluluğu
MADDE 134.- Sivil hava aracının üçüncü kişilere
verdiği zarardan sivil hava aracının işleteni sorumludur.
İşletenin rızası olmaksızın kullanma
MADDE 135.- Sivil hava aracının, işletenin rızası
dışında kullanılması halinde, işleten bunda bir kusuru bulunmadığını
ispat edemediği takdirde, doğacak zarardan kullanan ile birlikte müteselsilen
sorumlu olur.
Müteselsilen sorumluluk
MADDE 136.- İki veya daha fazla sivil hava aracının
birlikte sebebiyet verdikleri zararlarda, her hava aracının işleteni,
müteselsilen sorumlu olur.
Müterafık kusur
MADDE 137.- İşleten, zararın doğmasına veya
artmasına, zarara uğrayanın veya adamlarının kusurlu davranışlarının
yol açtığını ispat ettiği takdirde, tazminat borcundan tamamen
veya kısmen kurtulur.
Üçüncü şahıslara verilecek zarara karşı
sigorta yükümlülüğü
MADDE 138.- Türk hava sahasında uçuş yapacak Türk
ve yabancı sivil hava araçları için; üçüncü şahıslara
verilecek zararın teminatı olarak işleten tarafından mali mesuliyet
sigortası yaptırılması zorunludur.
Bu maddede belirtilen sigorta yükümlülüğü
yerine getirilmeyen hava taşıt araçları Ulaştırma Bakanlığınca
uçuştan men edilir.
Ek sigorta yükümlülüğü
MADDE 139.- Uluslararası hatlarda işletilecek Türk
sivil hava araçlarını gerektiğinde tabi olacakları ek sigorta veya
teminat şartlarını saptamaya Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası
anlaşmalar uyarınca Ulaştırma Bakanlığı yetkilidir.
Üçüncü şahıslara verilecek zarara karşı
sigorta şartlarının tespiti
MADDE 140.- Üçüncü şahıslara karşı verilecek
zararın teminatı olarak işleten tarafından yapılacak mali mesuliyet
sigortasının şartları uluslararası standartlar gözönünde
bulundurularak Ticaret ve Ulaştırma Bakanlıklarınca müştereken
tespit edilir.
BEŞİNCİ KISIM
Ceza Hükümleri
Hürriyeti bağlayıcı cezayı ve para cezasını
gerektiren davranışlar
MADDE 141.- Bu Kanunun 7,36,91,92 ve 94 üncü
maddeleri ile 93 üncü maddenin (b), (c), (e) ve (g) bentlerine aykırı
davranışta bulunanlar, dört aydan iki yıla kadar hapis ve otuzbin
liradan üçyüzbin liraya kadar ağır para cezası ile cezalandırılır.
MADDE 142.- Bu Kanunun 3l. ve 32 nci maddeleri ile 9
uncu maddesinin birinci fıkrası ve 93 üncü maddesinin (a), (d), (f)
ve (h) bentlerine aykırı davranışta bulunanlar, iki aydan bir yıla
kadar hapis ve beşbin liradan ellibin liraya kadar ağır para cezası
ile cezalandırılır.
Para cezasını gerektiren davranışlar
MADDE 143.- Bu Kanunun 11,18,19,26,28,29,47,54,58 ve
89 uncu maddeleri ile 9 uncu maddesinin, 3,95 inci maddesinin 1 ve 102
nci maddesinin 2 nci fıkrasına aykırı davranışta bulunanlar on bin
liradan yüzbin liraya kadar ağır para cezası ile cezalandırılır.Bu
Kanunun 18 ve 19 uncu maddesine aykırı davranışlarda birinci fıkradaki
ağır para cezası ile birlikte, bu davranış sonucu elde edilen paranın
müsaderesine de hükmolunur.
MADDE 144.- Bu Kanunun 23,24 ve 25 inci maddeleri ile
57 nci maddesinin son fıkrasına aykırı davranışta bulunanlar; beşbin
liradan ellibin liraya kadar ağır para cezası ile cezalandırılır.
Bu Kanunun 25 inci maddesine aykırı davranışlarda,
birinci fıkradaki ağır para cezası ile birlikte, aykırı davranış
sonucu elde edilen paranın müsaderesine de hükmolunur.
Ulaştırma Bakanlığının alacağı önlemlere
uymayanlara verilecek ceza
MADDE 145.- Yukarıdaki maddeler dışında kalıp da
Ulaştırma Bakanlığının sivil havacılığı düzenlemek maksadıyla
alacağı önlemlere uymayanlara, beşbin liradan yirmibeşbin liraya
kadar ağır para cezası verilir.
ALTINCI KISIM
Çeşitli Hükümler
Cebri icra
MADDE 146.- Sivil hava araçları cebri icra yönünden
2004 sayılı İcra ve iflas Kanununun hükümlerine tabi olup, anılan
Kanunun 26 ncı maddesi, bu Kanun bakımından sivil hava araçlarını
da kapsar.
İstatistiki bilgiler
MADDE 147.- Türk sivil hava araçlarının malikleri
ve işletenleri, işletmeleri ile ilgili yıllık faaliyet programlarını
ve yıl sonu faaliyet raporlarını Ulaştırma Bakanlığına vermeye
mecburdurlar.
Bu istatistiki bilgilerin kapsamı ve veriliş
zamanları Ulaştırma Bakanlığınca hazırlanacak yönetmelikle düzenlenir.
Tüzük ve yönetmelikler
MADDE 148.- Bu Kanunda belirtilen tüzük ve yönetmelikler
bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde hazırlanır
ve Resmi Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe konulur.
YEDİNCİ KISIM
Son Hükümler
Yürürlük
MADDE 149.- Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe
girer.
Yürütme
MADDE 150.- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.