MADDE 1. - Bu Kanunun amacı; devamlı ve hızlı bir
        gelişme gösteren, ileri teknolojinin uygulandığı, sürat ve emniyet
        faktörlerinin büyük önem taşıdığı sivil havacılık sahasındaki
        faaliyetlerin ulusal çıkarlarımız ve uluslararası ilişkilerimize
        uygun bir şekilde düzenlenmesini sağlamaktır.
        MADDE 2.- Bu Kanun, kamu kurum ve kuruluşları ile
        gerçek ve özel hukuk tüzelkişilerinin havacılık sahasındaki
        faaliyetlerini kapsar.
        Devlet hava araçları, açık hüküm bulunmayan
        hallerde bu Kanunun kapsamı dışındadır.
        a) " Türk Hava Sahası " terimi: Türkiye
        Cumhuriyetinin egemenliği altındaki ülke ile Türk karasuları üzerindeki
        sahayı,
        b) " Hava Aracı " terimi: havalanabilen ve
        havada seyredebilme kabiliyetine sahip her türlü aracı,
        c) " Devlet Hava Aracı " terimi: Devletin
        askerlik, güvenlik ve gümrük hizmetlerinde kullandığı araçları,
        d) " Türk Sivil Hava Aracı " terimi:
        Devlet hava araçları tanımı dışında kalan ve mülkiyeti Türk
        Devletine veya kamu tüzelkişilerine veya Türk vatandaşlarına ait
        araçları,
        e) " Havaalanı " terimi: Karada ve su üzerinde
        hava araçlarının kalkması ve inmesi için özel olarak hazırlanmış,
        hava araçlarının bakım ve diğer ihtiyaçlarının karşılanmasına,
        yolcu ve yük alınmasına ve verilmesine elverişli tesisleri bulunan
        yerleri,
        f) " Ferry Uçuş " terimi: Bir hava aracının
        yolcu ve yük taşımaksızın; satın alınması veya kiralanmasında
        tescil işlemleri yapılmadan yurda getirilmesi maksadıyla yapılan uçuşlar
        ile, uçuşa elverişliliğine halel getirmeyen kısmi arızalı olarak
        yapılan uçuşları ifade eder.
        MADDE 4.- Türkiye Cumhuriyeti Türk hava sahasında
        tam ve münhasır egemenliği haizdir.
        MADDE 5.- Türk hava sahası hava araçları tarafından
        bu Kanun ve ilgili diğer mevzuat hükümleri çerçevesinde kullanılır.
        MADDE 6.- Uçuşa elverişli olmak şartıyla aşağıda
        sayılan hava araçları Türk hava sahasında uçuş yapabilirler.
        c) Türkiye'nin taraf olduğu anlaşmalar uyarınca Türk
        Hava Sahasında uçmalarına müsaade edilen hava araçları,
        Yukarıda belirtilenler dışında kalan her türlü
        hava aracının Türk Hava Sahasını kullanması Ulaştırma Bakanlığının
        iznine tabidir. Ulaştırma Bakanlığı gerekli izni vermeden önce
        Genelkurmay Başkanlığı ve Dışişleri Bakanlığının görüşünü
        alır.
        MADDE 7.- Bakanlar Kurulu, Genelkurmay Başkanlığının
        olumlu görüşü üzerine; kamu düzeni ve emniyet mülahazaları ile
        veya askeri sebeplerle geçici veya devamlı bir tedbir olarak, Türk
        hava sahasının tamamını veya belirli bölümünün kullanılmasını
        veya muayyen bölgeler üzerinden uçuşu yasak edebilir veya sınırlayabilir.
        Uçuş güvenliğini sağlamak amacı ile Genelkurmay Başkanlığı ve
        Ulaştırma Bakanlığınca konulacak diğer tahditler, bu hükme tabi
        olmaksızın Ulaştırma Bakanlığınca uygulanabilir.
        MADDE 8.- Türk hava sahasında uçuş yapmak hakkına
        haiz hava araçları ile diğer hava araçlarının izleyecekleri uçuş
        yolları ve kullanacakları hava alanları, Genelkurmay Başkanlığı
        ile gerekli koordinasyon yapılmak suretiyle, Ulaştırma Bakanlığınca
        belirlenir.
        MADDE 9.- Yabancı ülkelere giden veya yabancı ülkelerden
        gelen hava araçları, ancak gümrüklü havaalanlarından kalkmaya ve
        inmeye mecburdur.
        İstisnai hallerde, Ulaştırma Bakanlığı, Gümrük
        ve Tekel Bakanlığı ve İçişleri Bakanlığının müştereken
        vereceği karar dairesinde, gümrüksü bir havaalanının da kullanılmasına
        izin verilebilir.
        Belirlenmiş bulunan gümrüklü hava alanlarından
        başka bir yere, zorunluluk nedeniyle iniş yapıldığı takdirde, hava
        aracı sorumlu pilotu, durumu derhal varsa havaalanı yöneticisine,
        yoksa en yakın mülki amire veya zabıta yetkilisine duyurmak ve
        yetkili makamlar el koyuncaya kadar hava aracını, yolcuları ve yükü
        ile birlikte güvence altına almakla yükümlüdür.
        MADDE l0.- Her türlü sivil hava aracı kazası,
        sorumlu pilot veya mümkün olmadığı hallerde mürettebattan biri, işleten
        ve mahalli yetkililer tarafından en seri vasıta ile Ulaştırma Bakanlığına
        bildirilir.
        MADDE 11.- Zorunlu kurtarmaya yardım işlemleri ile
        can ve mal güvenliğini korumaya yönelik tedbirler dışında, araştırma
        ve soruşturmanın selametle yürütülmesini engelleyecek işler yapılmaz
        ve delillerin aynen muhafazası sağlanır. Bu konuda mahalli mülki
        amirler gereken tedbirleri alırlar.
        MADDE 12.- Kazanın nedenlerini ve oluş şeklini açıklığa
        kavuşturmak ve sivil havacılıkta can ve mal güvenliğinin sağlanması
        bakımından tekrara engel olmak amacı ile her sivil hava aracı kazasının
        ayrıntılı teknik inceleme ve soruşturması yapılır.
        MADDE 13.- Ulaştırma Bakanlığı, havacılık alanında
        uzmanlığı kabul edilmiş kişilerden seçilecek bir kurulu, kazanın
        soruşturulması için görevlendirir. Bu Kurul, yukarıdaki maddede
        belirtilen amaç dairesinde her türlü araştırma ve incelemeyi yapar,
        delil toplar, ifade alır, gerektiğinde kolluk kuvvetleri ve adli
        makamlar ile işbirliği kurar veya yardımlarına başvurur. Kazanın
        özel şartları gerektirdiği hallerde soruşturma kurulu ihtisas
        sahibi bilirkişilere de başvurabilir.
        Soruşturma Kurulunun oluşturulması, soruşturmanın
        yürütülmesi, yetki ve sorumluluklar, hava aracı kazalarında yapılacak
        kurtarma ve yardım işleri Ulaştırma Bakanlığınca bir yönetmelikle
        düzenlenir. Bu yönetmelikte Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası
        anlaşmalar göz önünde tutulur.
        MADDE 14.- Soruşturma Kurulu; tespit ettiği
        hususları, vardığı sonucu, tekrarlara engel olunması bakımından
        alınmasını uygun bulduğu önerileri ile birlikte ayrıntılı ve
        gerekçeli bir rapor halinde Ulaştırma Bakanlığına verir.
        Raporda yer alan hususlara kısmen veya tamamen katılmayan
        üyeler, kişisel görüşlerini ek bir raporda belirtebilirler.
        Ulaştırma Bakanlığı raporun bir suretini
        ilgililere verir ve raporun tekemmül etmiş olduğunu Resmi Gazete ile
        üçüncü şahıslara duyurur. Resmi Gazete ile yapılan duyuruda
        raporun ilgililerce nerede ve ne suretle incelenebileceği belirtilir.
        Rapor, gerektiğinde kısmen veya tamamen uygun bulunacak vasıtalar ile
        yayınlanır.
        MADDE 15.- Bir kaza, ölüm veya yaralanma ile sonuçlanmasa
        dahi, sivil havacılıkta can ve mal güvenliğinin korunması bakımından
        önem taşıyan olaylar hakkında da Ulaştırma Bakanlığı bu bölümde
        yer alan esaslar dairesinde kıyasen işlem yapmaya yetkilidir.
        MADDE 16.- Kaza sonucu hava aracı enkaz haline gelmiş
        ise; maliki 90 gün içinde muhafaza masraflarını vererek enkazı
        alabilir.
        MADDE 17.- Kendisinden alınan son haberden itibaren
        90 gün geçen hava aracının kaybolduğuna mahkemece karar
        verilebilir. Yetkili mahkeme bu aracın siciline kayıtlı olduğu yer
        mahkemesidir. Kaybolma kararını veren mahkeme durumu resen Ulaştırma
        Bakanlığına bildirir. Hava aracında bulunanlar hakkında Medeni
        Kanun hükümleri ve 5.6.1945 Tarih ve 4749 sayılı Kanun ile onaylanmış
        olan Uluslararası Sivil Havacılık Anlaşmasının 25 inci maddesi hükmü
        saklıdır.
        MADDE 18.- Gerçek ve tüzelkişilerin ticari amaçla,
        ücret karşılığında hava araçlarıyla yolcu veya yük veya yolcu
        ve yük taşımaları ile ticari amaçla diğer faaliyetlerde bulunmaları
        için Ulaştırma Bakanlığından izin almaları ön şarttır.
        İzin belirli şartlara ve süreye bağlanabilir.
        Milli güvenliğin veya kamu düzeninin tehlikeye girebileceği
        durumlarda ve gerçek veya tüzelkişilerin kurucu ortakları ile
        temsile yetkili yöneticilerinin; zimmet, ihtilas, irtikap, rüşvet, hırsızlık,
        dolandırıcılık, sahtecilik, inancı kötüye kullanma, dolanlı
        iflas gibi yüz kızartıcı suçlar ile istimal ve istihlak kaçakçılığı
        dışında kalan kaçakçılık suçları, resmi ihale ve alım satımlara
        fesat karıştırma veya Devlet sırlarını açığa vurma veya Türk
        Ceza Kanununun İkinci Kitabının Birinci babında yer alan Devletin şahsiyetine
        karşı cürümler veya bu suçların işlenmesini aleni olarak tahrik
        etme suçlarından veya Türk Ceza Kanununun 384 üncü maddesinde yer
        alan naktiye ve muhabere vasıtaları aleyhindeki suçlardan, hüküm
        giymiş olmaları halinde izin verilmez.
        MADDE 19.- Hava araçlarıyla ticari amaçla, belirli
        hatlar üzerinde, ücret karşılığında yolcu veya yük veya yolcu ve
        yük taşıması yapacak olan gerçek veya tüzelkişilerin 18 inci
        maddede belirtilen izinden başka, Ulaştırma Bakanlığından işletme
        ruhsatı almaları şarttır.
        MADDE 20.- Ticari amaçla ücret karşılığında
        hava araçlarıyla yolcu veya yük veya yolcu ve yük taşımak için
        Ulaştırma Bakanlığından izin ve ruhsat almak üzere başvuracak gerçek
        ve tüzelkişilerin başvurularına ekleyecekleri belgeler ve başvuruda
        aranacak şartlar Ulaştırma Bakanlığınca hazırlanacak yönetmelik
        ile belirlenir.
        MADDE 21.- Başvuru, Ulaştırma Bakanlığınca
        uygunluk ve ülke yararları açısından incelenir. Bu inceleme sırasında,
        kurulmak istenen işletmenin ülke ekonomisi, ulusal güvenlik, ulusal
        ulaştırma politikası, planlı kalkınma ilkeleri bakımından, değerlendirilmesi
        de yapılır. Bu amaçla, gerektiğinde, Ulaştırma Bakanlığı ilgili
        bakanlıkların ve Devlet Planlama Müsteşarlığının görüşünü
        de alır.
        MADDE 22.- 18 inci maddede yazılı izni almış gerçek
        ve tüzelkişiler izin başvurusuna ekli projelerini gerçekleştirdiklerini
        bildirerek işletme ruhsatı almak için Ulaştırma Bakanlığına başvururlar.
        Ulaştırma Bakanlığı gerekli inceleme ve
        denetlemeleri yaparak, projelerin gerçekleştiğini tespit etmesi
        halinde, işletme ruhsatı verir. İşletme ruhsatı devredilemez.
        Ruhsatta özellikle; ruhsat sahibinin ticari unvanı,
        taşıma türü, işletme yapılacak bölge veya hatlar, izin belgesinde
        belirtilen sınırlama ve kısıtlamalar yazılır.
        MADDE 23.- Ruhsat sahibi, ruhsatın örneklerini, işletmesinde,
        müşteri ve _ş çevrelerinin kolaylıkla görüp okuyabilecekleri
        yerlere asmaya mecburdur.
        MADDE 24.- Ruhsat sahibi, işletme faaliyetlerini
        ruhsatın şartlarına aynen uyarak yürütmek zorundadır. Taşıma ve
        sefer yapma zorunluluğu, izin şartlarına göre tespit edilir.
        MADDE 25.- Ruhsat sahibi; kur uygulamaları hariç
        olmak üzere uçuş ve ücret tarifelerini, Ulaştırma Bakanlığının
        onayını almadan ve asgari 15 gün önce üçüncü kişilere
        duyurmadan yürürlüğe koyamaz.
        MADDE 26.- Tarifeli olarak hava ulaştırma hizmeti
        yapmak için ruhsat almış bulunan işletmeler; talep edildiğinde
        tarife içerisinde yapılan her uçuşta, ücret karşılığında posta
        taşımakla yükümlüdürler. Ödenecek ücretler 5584 sayılı Posta
        Kanunu ile Dünya Posta Birliği sözleşmeleriyle saptanan kurallar
        dairesinde belirlenir.
        MADDE 27.- Türk sivil hava araçları ile faaliyette
        bulunan tüm kamu kurum ve kuruluşları ve gerçek ve özel hukuk tüzelkişileri
        Ulaştırma Bakanlığının hava seyrüsefer güvenliğini sağlamak
        amacıyla yapacağı veya yaptıracağı teknik denetime tabidirler.
        Yapılacak denetimin esasları, denetleme elemanlarının
        seçimi ile yetki ve sorumlulukları Ulaştırma Bakanlığınca hazırlanacak
        yönetmelikle belirlenir.
        MADDE 28.- Ruhsat sahipleri, denetim için istenilen
        bütün teknik ve ekonomik bilgileri vermeye mecburdurlar.
        MADDE 29.- Taşımayı ilgilendiren genel şartlar ve
        tarifelerde izin verilmesinden sonra yapılacak değişiklikleri,
        ilgilinin Ulaştırma Bakanlığına tasdik ettirmesi zorunludur.
        MADDE 30.- Ruhsat sahibinin bu bölümde yer alan hükümlere
        aykırı davranması halinde; Ulaştırma Bakanlığı tarafından
        kendisine aykırılığın giderilmesi için yapılacak gerekçeli
        tebligat ve verilecek süre üzerine ruhsat sahibi, aykırılıkları
        gidermez ise, verilmiş sürenin sonunda işletilen hatların bazılarına
        veya tümüne ilişkin izin, geçici olarak geri alınabilir veya ruhsat
        derhal iptal edilir.
        MADDE 31.- Türkiye Cumhuriyeti ülkesi içinde; iki
        nokta arasında havayolu ile ticari amaçla yolcu, posta ve yük taşımaları
        Türk hava araçları ile yapılır.
        MADDE 32.- Sivil hava araçları ve askeri hava araçlarının
        dışında Devlet hava araçlarının ve paraşütçülerin katıldığı
        yarışmaların ve sair gösterilerin yapılması, Ulaştırma Bakanlığı
        tarafından verilecek izne bağlıdır.
        Askeri hava araçlarının ve paraşütçülerin katıldığı,
        yarış ve sair gösterilerde yetki, Genelkurmay Başkanlığına
        aittir. Ancak keyfiyet, uçuş güvenliğinin sağlanması maksadı ile
        Ulaştırma Bakanlığına bildirilir.
        MADDE 33.- Yabancı ülkeler ile Türkiye arasında
        hava ulaştırma hizmeti görecek yabancı uyruklu işletmelere
        uygulanacak hükümler, Türkiye'nin taraf olduğu ikili ve çok taraflı
        anlaşmalar uyarınca ve karşılıklılık ilkesi göz önünde
        tutularak Ulaştırma Bakanlığınca 
         saptanır.
         DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
        Havaalanları ve Tesisleri
        Kuruluş ve işletme
        MADDE 34.- Havaalanları, Devlet veya kamu tüzelkişileri
        tarafından kurulur ve işletilir.
        Sivil amaçla havaalanı, pist, hangar, hizmet ve işletme
        tesisleri, bunlarla ilgili sistem ve kolaylıkların yeniden inşası ve
        geliştirilmesinde ihtiyaç ve standartlar, Genelkurmay Başkanlığı
        ile yapılacak koordinasyon sonucu Ulaştırma Bakanlığı tarafından
        saptanır. Bu hizmetlerle ilgili kamulaştırma, etüt, proje,
        aplikasyon, onarım ve inşaat işleri Bayındırlık Bakanlığınca
        yapılır. Faaliyetlerin yürütülmesinde Bayındırlık Bakanlığı
        ile Ulaştırma Bakanlığı koordinasyon ve işbirliği yapar.
        Gerçek kişilerin ve tüzelkişilerin havaalanı ve
        iniş şeritleri inşa etmesi ve işletmesi Genelkurmay Başkanlığının
        olumlu mütalaası üzerine Ulaştırma Bakanlığı iznine bağlıdır.
        İzin, süreye ve yükümlülüklere bağlanabilir.
        Milli güvenliğin, kamu düzeninin ve sağlığın tehlikeye girebileceği
        kanaatini haklı kılacak nedenlerin varlığı halinde izin verilmez;
        verilen iznin kapsamı dışında bir kullanım durumunda izin iptal
        edilir. Gerektiğinde havaalanı veya iniş şeridi kamulaştırılır.
        5/6/1945 tarih ve 4749 sayılı Kanunla onaylanan
        Uluslararası Sivil Havacılık Anlaşması hükümleri saklıdır.
        Uluslararası hava trafiğine açık havaalanı
        MADDE 35.- Uygun teknik özelliklere sahip; gümrük,
        pasaport, sağlık ve bunlara benzer işlemlerin yapılması için
        kolaylıkları bulunan havaalanları, uluslararası hava trafiğine açılabilir.
        Kısıtlayıcı tedbirler
        MADDE 36.- Havaalanlarındaki hava trafiği veya üzerindeki
        hava sahası gerektirdiği takdirde veya kamu düzenine ilişkin
        nedenlerle hava trafiğine açık bir havaalanının kullanılmasına
        her zaman tahditler konabilir veya havaalanı geçici olarak kapatılabilir.
        Alınan kararlar Ulaştırma Bakanlığı tarafından uygun görülecek
        şekil ve surette ilgililere duyurulur.
        Aynı bölgede birden fazla hava trafiğine açık
        havaalanının bulunması halinde, Ulaştırma Bakanlığı kamu yararına
        ilişkin nedenlerle bunların kullanılmasını düzenleyebilir ve özellikle
        bu alanlardan her birine belirli hava aracı tiplerine, hava
        faaliyetlerinin veya ticari faaliyetlerinin belirli bir bölümüne
        tahsis edebilir.
        Ücret tarifeleri
        MADDE 37.- Havaalanlarının kullanılması ve
        tesislerinden faydalanılması ve verilen hizmetlerin karşılığında
        alınacak ücretler, yapılacak tarifelerle saptanır. Yapılmış olan
        tarifeler, Ulaştırma Bakanlığının onayı ile yürürlüğe girer.
        5/6/1945 tarih ve 4749 sayılı Kanunla onaylanan
        Uluslararası Sivil Havacılık Anlaşması hükümleri saklıdır.
        Havaalanı yöneticisi
        MADDE 38.- Her sivil havaalanına hizmetlerin bir
        uyum içerisinde yürütülmesini sağlamakla görevli bir yönetici
        atanır.
        10/6/1882 tarih ve 2677 sayılı Sivil Hava Meydanları,
        Limanlar ve Sınır Kapılarında Görev ve Hizmetlerin Yürütülmesi
        Hakkında Kanun hükümleri saklıdır.
        Askeri havaalanlarından yararlanma
        MADDE 39.- Türk Silahlı Kuvvetlerine ait
        havaalanlarının sivil hava araçları tarafından kullanılması
        Genelkurmay Başkanlığı ile Ulaştırma Bakanlığı arasında,
        Devlet hava araçlarının sivil havaalanlarından istifade edebilmeleri
        ise Devlet hava araçlarına sahip bakanlıklar ile Ulaştırma Bakanlığı
        arasında yapılacak protokollerle düzenlenir. Yabancı hava taşımacılarının
        askeri meydanlardan yararlanmaları; ilgili Kuvvet Komutanlığı, Dışişleri,
        İçişleri, Gümrük ve Tekel bakanlıkları koordinasyonu sonunda
        Genelkurmay Başkanlığı onayı ile belirlenir.
        Güvenlik tedbirleri
        MADDE 40.- Ulaştırma Bakanlığı, kamu ve özel
        havaalanlarında can ve mal güvenliğinin sağlanması, yolcu ve eşya
        trafiğinin güvenlik içinde yürütülmesi, yangın ve sair
        tehlikelere karşı korunması amacı ile gereken önlemleri alır, aldırır
        ve denetler.
        Bu görevin yerine getirilmesinde; İçişleri, Gümrük
        ve Tekel, Sağlık ve Sosyal Yardım bakanlıkları, Ulaştırma Bakanlığına
        gereken desteği sağlar ve işbirliğinde bulunur.
        10/6/1982 tarih ve 2677 sayılı Sivil Hava Meydanları,
        Limanlar ve Sınır Kapılarında Görev ve Hizmetlerin Yürütülmesi
        Hakkında Kanun hükümleri saklıdır.
        Uçuş güvenliği
        MADDE 41.- Ulaştırma Bakanlığı uçuş güvenliğinin
        sağlanması amacı ile havaalanlarında hava trafik kontrolü, haberleşme,
        seyrüsefer tesisleri ve kolaylıkları, meteoroloji hizmetleri, ışıklandırma,
        engellerin ortadan kaldırılması gibi hizmetlerin planlanmasını,
        programlanmasını ve prensiplerini tespit ve temin eder. Bu hizmetlere
        ilişkin tesis ve sistemlerin çağdaş teknolojiye uygun şekilde
        Bakanlığa bağlı veya ilgili kuruluş vasıtasiyle tesisini sağlar.
        Kurtarma ve yardım
        MADDE 42.- Ulaştırma Bakanlığı, uçuş güvenliği
        ile can ve mal emniyetinin sağlanması için ehil personelden oluşan
        kurtarma yardım teşkilatı kurulmasını ve bunların emrine, yeterli
        sayı ve nitelikte araç ve gereç verilmesini sağlar.
        Kurtarma ve yardım ekibinin görevini yapmasına,
        kazaya uğramış olan ve tehlike içinde bulunan hava aracı personeli
        ile yerel kolluk kuvvetleri ve diğer yetkililer, yardımcı olmakla yükümlüdürler.
        Kurtarma ve yardım teşkilatının kuruluşu, görev
        ve yetkileri ve çalışma esasları yönetmelikte belirlenir.
        Hizmetler
        MADDE 43.- Ulaştırma Bakanlığı; sivil havacılık
        faaliyetlerinin güvenli, düzenli ve süratli bir biçimde yürütülmesini
        sağlamak amacı ile, havaalanlarında ve gerekli göreceği diğer
        yerlerde, Türk hava sahası ile sorumluluğu Türkiye'ye ait olan hava
        sahalarına ilişkin, meteoroloji, hava trafik ve uçuş bilgilerini doğru
        ve hassas bir şekilde toplayıp ilgililere dağıtılması için
        gerekli önlemleri alır.
        Hizmetin yürütülmesi ve hizmetten yararlanma şekil
        ve şartları yönetmelikle belirlenir.
        Yer hizmetleri
        MADDE 44.- Ulaştırma Bakanlığı, havaalanlarında,
        yolcu ve yük trafiğinin ve her türlü hizmetlerin çağdaş sivil
        havacılık ilkelerine ve ülke çıkarlarına uygun bir biçimde yürütülmesi
        amacı ile gereken önlemleri almaya veya aldırmaya yetkilidir.
        Uçuş ve haberleşme hizmetleri
        MADDE 45.- Ulaştırma Bakanlığı, havaalanlarında,
        sivil havacılığın güvenli, süratli ve düzenli bir biçimde yürütülmesini
        sağlamak amacı ile çağdaş teknolojiye uygun olarak, her türlü
        trafik, haberleşme, işaret sistemlerini ve tesislerini doğrudan doğruya
        veya bağlı veya ilgili kuruluşlar vasıtasıyla kurmakla veya
        kurdurmakla yükümlüdür.
        Türk hava sahasında gerekli tedbirlerin alınması
        MADDE 46.- Ulaştırma Bakanlığı, Türkiye'nin
        taraf olduğu uluslararası anlaşmaların hükümlerine de uymak şartı
        ile, Türk hava sahasında hava trafiğinin güvenli, süratli ve düzenli
        bir şekilde yürütülmesi, haberleşmenin ve bilgi akışının sağlanması,
        meteoroloji hizmetlerinin yürütülmesi amacı ile ve çağdaş
        teknolojiye uygun olarak gereken önlemleri alır ve işletilmesini sağlar.
        İnşaat sınırlamaları
        MADDE 47.- Havaalanlarının ve ilgili tesis ve teçhizatın
        çevresinde, Ulaştırma Bakanlığınca belirlenecek esaslar içinde ve
        saptanacak bir alan dahilinde izin alınmadıkça hava trafiği, uçuş
        güvenliği ve haberleşmeyi engelleyecek, seyrüseferi ve meydan güvenliğini
        tehlikeye düşürecek nitelikte ve yükseklikte bina, yapı, inşaat
        yapılması, ağaç ve direk dikilmesi, tesis kurulması yasaktır.
        Ulaştırma Bakanlığı, havaalanları ve uçuş
        emniyeti tesisleri etrafında uçuş emniyetini tehlikeye düşürebilecek
        yapı, bina, ağaç, direk gibi tesisleri kaldırtabilir.
        Ulaştırma Bakanlığı belirli manialara veya
        yerlere, hava seyrüseferi yapan kişilerce görülebilmesi ve tanınabilmesi
        için gözle görülebilir işaretler veya radyo veya elektrik işaretlerinin
        konulmasını istemeye yetkilidir. İlgililer de istem dairesinde işlem
        yapmakla yükümlüdür.
        Ulaştırma Bakanlığı, ilgili kuruluşların da görüşünü
        alarak havaalanları için yukarıda değinilen hususları kapsayan
        planları ve kuralları hazırlar ve yayınlar.
        Yukarıdaki fıkralarda belirtilen hususlar için
        6785 sayılı İmar Kanunu ile bu Kanunu tadil eden 1605 sayılı
        Kanunun yasaklama ve cezai hükümleri uygulanır. Anılan kanunların
        cezai hükümleri kapsamına girmeyen hallerde bu Kanundaki ceza hükmü
        uygulanır.
        MADDE 48.- 47 nci maddede konulan sınırlamalar,
        5/6/1945 tarih ve 4749 sayılı Kanunla onaylanan Uluslararası Sivil
        Havacılık Anlaşmasının eklerinde zikredilen standart ve
        tavsiyelerin altında olamaz.
        BEŞİNCİ BÖLÜM
        Hava Araçları ve Sicillerin Tutulması
        Türk sivil hava aracı
        MADDE 49.- Bir sivil hava aracı aşağıda
        belirtilen durumlarda da Türk sivil hava aracı sayılır.
        Türk kanunları uyarınca kurulup da;
        a) Kamu kurumu niteliğindeki mesleki kuruluşlar,
        dernekler, siyasi partiler, sendikalar veya vakıfların mülkiyetinde
        bulunan hava araçları, idari organını oluşturan kişilerin çoğunluğunun
        Türk vatandaşı olması,
        b) Türk Ticaret Siciline kaydedilmiş ticari şirketler,
        Kooperatifler ve bunların birliklerinin mülkiyetinde bulunan hava araçları,
        şirketi idare ve temsil etmeye yetkili olanların çoğunluğunun Türk
        vatandaşı olması ve şirket ana sözleşmesine göre oy çoğunluğunu
        Türk ortaklarda bulunması.
        Hava araçlarının sicilinin tutulması
        MADDE 50.- Türk sivil hava araçlarının tescili için
        Ulaştırma Bakanlığınca bir sicil tutulur. Bu sicile "Uçak
        sicili" adı verilir.
        Medeni Kanunun 917 nci maddesi hükümleri, sivil uçak
        sicilleri hakkında da kıyasen uygulanır.
        Sicilin aleniyeti
        MADDE 51.- Uçak sicili alenidir. İstemle ilgili
        olduğunu ispatlayan kişiler, bir kaydın tamamlanması için sicile
        ait olan belgeleri, henüz sonuçlanmamış tescil işlemlerini ve sicil
        dosyalarını da incelemeye ve masrafını ödemek şartı ile, sözü
        edilen belgelerin örneklerini almaya mezundur.
        Sicil kayıtlarının geçerliliği
        MADDE 52.- Uçak sicilindeki bir kayda iyi niyete
        dayanarak mülkiyet, ipotek veya diğer bir aynî hakkı iktisap eden kişinin
        bu iktisabı geçerli olur.
        Sicilde lehine bir hak tescil edilmiş olan kişiye
        bu hakkı sebebi ile bir edada bulunulması veya bu kişinin üçüncü
        kişiler ile tescilli hak üzerinde bir tasarruf muamelesinde bulunması
        hallerinde de, yukarıdaki fıkra hükmü uygulanır.
        Hakkın iktisabı için tescil şart olan durumlarda,
        tescil isteme tarihi iyi niyete esas tutulur.
        Sicil kayıtlarına itiraz
        MADDE 53.- Sicilin muhtevasının gerçek hukuki
        duruma uygun bulunmadığı yolundaki itirazlar sicile şerh olunabilir.
        Bu itirazlar, bir ihtiyati tedbir kararına veya
        sicilin tadili sonucunda hakkı muhtel olacak kişinin rızasına dayanılarak
        şerh olunur. İhtiyati tedbir kararının verilmesinde hakkın
        tehlikede olduğunun kuvvetle muhtemel bulunduğunun ispatı aranmaz.
        Türk sivil hava araçlarının tescili
        MADDE 54.- Türk sivil uçak siciline tescil edilen
        hava aracının, evvelce kayıtlı bulunduğu sicilden sildirilmesi
        mecburidir.
        Geçici tescil
        MADDE 55.- İlgili mevzuata uygun olarak yurda
        sokulmuş olan bir sivil hava aracı; Türk Devletine veya kamu tüzelkişilerine
        veya Türk vatandaşlarına veya 49 uncu maddede yazılı niteliklere
        sahip tüzelkişilere, en az altı ay süre ile yalnız bunlar adına işletilmek
        üzere bırakılırsa, sicile geçici olarak tescil olunabilir.
        Tescil talebi ve şekli
        MADDE 56.- Sivil hava aracının tescili için,
        malikin bu Kanunda gösterilen kayıt ve şartlara uyması ve bir dilekçe
        ile Ulaştırma Bakanlığına başvurması gereklidir.
        İstemde bulunanın mülkiyet hakkına veya tescil için
        gerekli şartların gerçekleşmediğine dair belgelere dayanan bir
        itiraz yapılırsa, hukuki durum kesinlik kazanmadan tescil yapılamaz.
        Ancak başvuru ve itiraz bir tutanak ile belirlenip, sicil dairesinde
        saklanır. Sicile kaydedilen sivil hava araçlarına tescil belgesi
        verilir.
        Sicilin muhtevası
        MADDE 57.- Sivil uçak sicilinde ve verilecek tescil
        belgesinde en az aşağıdaki kayıtlar yer alır.
        a) Sivil hava aracının;
        (1) Yapımcısının ticaret unvanı ve adresi
        (2) Yapım tarihi ve seri numarası.
        (3) Yapımcının sivil hava aracı için belirlediği
        tip, model, marka,
        b) Malikin;
        (1) Gerçek kişi ise, adı ve soyadı, adresi, varsa
        ticaret unvanı ve kayıtlı bulunduğu ticaret sicili ile sicil numarası.
        (2) Ticaret ortaklığı ise, ortaklığın nevi,
        ticaret unvanı, kayıtlı bulunduğu ticaret sicili ile sicil numarası.
        (3) Diğer tüzelkişilerden ise; adı ve merkez.
        c) İktisap şekli,
        d) Verilen tescil işareti.
        Bu kayıtlarda değişiklik 
        
         olduğu takdirde,
        ilgilinin, en geç on beş gün içinde başvurarak, yeni durumu sicile
        ve kayıt belgesine işletmesi zorunludur.
        Tescilin ortak hükümleri
        MADDE 58.- Sicile tescil edilmiş bulunan Türk sivil
        hava aracı, ilgili yönetmelik hükümlerine göre belirlenmiş
        milliyet ve tescil işaretlerinden başkasını taşıyamaz ve başka
        bir devletin siciline tescil olunamaz.
        Türk uçak siciline tescil edilen hava aracı, Türk
        tabiiyet ve tescil işaretini taşır.
        İstisna
        MADDE 59.- Uçak sicilinde alacaklı haklarına ilişkin
        ipotek, haciz ve buna benzer şerh ve kayıtlar bulunmaması şartıyla
        sicile kayıtlı bir Türk sicil hava aracı, Ulaştırma Bakanlığınca,
        Genelkurmay Başkanlığı ile Dışişleri Bakanlığının görüşü
        alınmak suretiyle yabancı gerçek veya tüzelkişilere veya 49 uncu
        maddede yazılı niteliklere sahip olmayan kişilere, yalnız bunlar adına
        işletmek üzere bırakılabilir. Bu takdirde hava aracının Türk uçak
        sicilindeki kaydı silinir.
        Tescilin genel şartları
        MADDE 60.- Bir sivil hava aracının tescil
        edilebilmesi için, aşağıdaki hususlar gereklidir.
        a) 49 uncu madde uyarınca hava aracının Türk
        sicil hava aracı sayılması.
        b) Başka bir memlekette tescil edilmemiş olması ve
        eğer tescil edilmiş ise oradan kaydının silindiğine dair belge
        getirilmiş olması.
        c) Hava aracının uçuşa elverişli bulunduğuna
        dair Ulaştırma Bakanlığınca verilmiş belgeyi haiz olması.
        Resen terkin
        MADDE 61.- Bir Türk sivil hava aracı;
        a) 49 uncu madde uyarınca Türk sivil hava aracı
        sayılması için bulunması gereken nitelikler ortadan kalkarsa veya bu
        nitelikleri haiz olmayan bir kişinin mülkiyetine geçerse,
        b) Yabancı bir devletin siciline kaydedilirse veya Türk
        siciline kaydedildiği halde, yabancı sicildeki kaydı terkin edilmemiş
        olursa,
        Ulaştırma Bakanlığı tarafından resen sicilden
        terkin olunur.
        Bu madde hükmü 55 inci maddede gösterilen hava araçları
        hakkında da işletme süresinin sona ermesi üzerine uygulanır.
        Talep üzerine terkin
        MADDE 62.- Bir Türk Sivil hava aracının fiilen
        veya itibari olarak harabiyeti veya tam ziyaa uğraması hallerinde
        malikin başvurusu üzerine sicilden kaydı silinir ve tescil belgesi
        iptal olunur.
        Sicil kaydının terkini ve ipotek hakkının
        korunması
        MADDE 63.- Bir Türk sivil hava aracının sicilden
        terkin edilmesinden önce durum, sicilde kayıtlı ipotek hakkı
        sahiplerine resen tebliğ edilir. Adresi bilinmeyenlere tebligat ilan
        yoluyla yapılır ve her iki durumda da itirazlarını bildirmeleri için
        ipotek hakkı sahiplerine 30 günlük süre tanınır. Herhangi bir
        itiraz bildirilmemiş ise veya itirazın haklı olmadığı mahkemece hükme
        bağlanır ise kayıt terkin olunur.
        Aksi takdirde ipotekli alacakların haklarının saklı
        bulunduğuna dair meşruhat verilerek sicildeki kayıt terkin olunur.
        Uçak sicili tüzüğü
        MADDE 64.- Hava araçlarının sınıflandırılması,
        tescile tabi olmayanlarının belirlenmesi, uçak sicilinin tesisi ve
        nasıl tutulacağı, personelin nitelikleri, hukuki ilişkilerin nasıl
        belgeleneceği ve tescil olunacakları, kayıtların düzeltilmesi, değiştirilmesi
        ve silinmesine ilişkin kurallar ile 55 inci maddenin tatbiki halinde
        uygulanacak kurallar bir tüzük ile belirlenir.
        Hava araçlarının hukuki niteliği
        MADDE 65.- Bu Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça
        hava araçları menkul mal hükümlerine tabidir.
        Mülkiyet ve diğer aynı hakların tesisi
        MADDE 66.- Hava aracının tamamı veya bir payının
        üzerinde mülkiyet ve diğer ayni hakların tesisi, devri ve temlik için
        yazılı sözleşme yapılması lazım ve kafidir. Temlike ilişkin sözleşmeler
        yazılı şekilde yapılmadıkça muteber değildir.
        Sözleşmeler uçak siciline tescil edilmeden üçüncü
        şahıslar bakımından hüküm ifade etmez.
        Tescile tabi olmayan hava aracı mülkiyetinin
        iktisabı
        MADDE 67.- Tescile tabi olmayan hava aracı veya payının
        temlikinde âkitler mülkiyetin temellük edene teslimden önce
        intikalini kararlaştırabilirler.
        Teferruat ve mütemmim cüzüler
        MADDE 68.- Hava aracının teferruat ve mütemmim cüzüleri
        hakkında Medeni Kanunun 619 ve 621 inci maddeleri uygulanır.
        Hava aracı ipoteği
        MADDE 69.- Bir alacağın temini için hava aracı üzerinde
        ipotek tesis olunabilir. Hava aracı ipoteği, alacaklıya hava aracı
        bedelinden alacağını alma yetkisini verir. Müstakbel alacaklar veya
        şarta bağlı olan bir alacak için dahi ipotek tesis edilebilir.
        Akdi _ipotek
        MADDE 70.- Hava araçları üzerinde malik ile
        alacaklıların anlaşmaları ve sicile tescil ile ipotek tesis
        olunabilir.
        İpotek tesisine ait anlaşmaların yazılı şekilde
        yapılması ve imzaların noterce onanmış olması şarttır.
        Kanuni _ipotek
        MADDE 71.- Hava araçlarının yapımı ve onarımından
        doğan alacaklar için yapımcı veya onarımcı, hava aracı üzerinde
        kanuni bir ipoteğin tescilini isteyebilir.
        Bu kanuni ipoteğin tesisi hakkında Medeni Kanunun
        809,810 ve 811 inci maddeleri uygulanır.
        Birlikte _ipotek
        MADDE 72.- Bir alacak için birden çok hava aracı
        ipotek edilmiş bulunursa, aksine bir anlaşmaya dayanılarak sorumluluk
        miktarları sicilde belirtilmedikçe, bunlardan her biri borcun tamamından
        sorumludur.
        Yabancı para esasına göre ipotek
        MADDE 73.- Yabancı para ile ödenecek olan borçlar
        için, Maliye Bakanlığının izni ile yabancı para esasına göre
        ipotek tesis olunabilir. Bu iznin sicile kaydı lazımdır.
        İpotek tescilin içeriği
        MADDE 74.- Sivil hava aracı ipoteğinin tescilinde:
        a) Alacaklının adı, soyadı ve adresi;
        b) Alacağın tutarı ve faiz oranı;
        c) Alacağın tutarı kesin değil veya değiştirilebilir
        ise faizler dahil, ipoteğin temin ettiği azami tutar;
        d) Nama veya hamiline yazılı tahvillerin ipotek ile
        temin durumunda ipotek borcun tamamı için kurulacaksa, alacaklı
        yerine, borçlu ile alacaklıların tümünü birden temsil edecek bir
        temsilci; ihracı üstelenen işletme için kurulacaksa, ipotek üzerinde
        tahvil sahipleri lehine bir rehin hakkı da;
        Tescil olunur.
        Sağlanan alacak
        MADDE 75.- İpotekli sivil hava araçlarının karşılayacağı
        alacaklar hakkında, Medeni Kanunun 790 nıncı maddesinin 1 inci fıkrası
        ile 791 inci maddesi hükümleri uygulanır.
        İpoteğin kapsamı
        MADDE 76.- İpoteğin kapsamı hakkında Medeni
        Kanunun 777 ve 778 inci maddeleri uygulanır.
        Sigorta
        MADDE 77.- Bir hava aracının maliki veya onun hesabına
        bir başkası tarafından sigorta ettirilmiş olması durumunda, ipotek
        sigorta tazminatına da şamil olur. Sigortacı, sicile kayıtlı bir
        hava aracı ipoteğini bilmediğini ileri süremez.
        Sigorta bedeli
        MADDE 78.- Bir hava aracının kaybı veya kaza
        sonucu hasara uğraması veya poliçede yer alan ve sigorta teminatına
        dahil şartların tahakkuku halinde; aksine bir anlaşma olmadıkça
        ipotek hakkı sahibi sigortalı hava aracı üzerindeki ipotek tutarı
        kadar sigortacı tarafından ödenecek tazminata müstahak olur.
        Herhangi bir ödeme yapılmazdan önce sigortacı, tescil edilmiş
        ipoteklerin tespitini talep etmekle yükümlüdür.
        İpotekli alacaklıların hakları göz önünde
        tutulmadan yapılan ödemeler borçtan kurtarmaz.
        Sigortacının halefiyeti
        MADDE 79.- Sigortacı, alacağı ödediği nispette
        ipotekli alacaklının haklarına kanunen halef olur. Şu kadar ki;
        halefiyet, alacaklının zararına olarak ileri sürülemeyeceği gibi,
        sigortacının kendilerine karşı sorumluluğu devam eden ve derecesi
        aynı olan veya sonra gelen ipotekli alacaklıların zararına olarak da
        dermeyan edilemez.
        Malikin defi hakkı
        MADDE 80.- İpotekli hava aracı maliki, borçlunun
        alacaklıya karşı haiz bulunduğu defi ve itirazları ipotekli alacaklıya
        karşı ileri sürebileceği gibi, borçlu borcuna esas olan hukuki işlemi
        feshedebildiği sürece, alacaklının hakkını hava aracından sağlanmasına
        engel olabilir.
        Alacaklı borçlusunun muaccel bir alacağı ile
        takas imkanına sahip bulundukça, malik de aynı yetkiye sahiptir.
        Borçlunun bir defi veya itirazdan feragatı malikin
        hakkına halel getirmez.
        Ödeme hakkı
        MADDE 81.- Alacak malike karşı muacceliyet kazanır
        veya borçlu borcunu ödemek hakkını haiz olursa, malik borcu ödeyebilir.
        Malik, tevdi veya takas yolu ile de alacaklının
        hakkını yerine getirebilir.
        Halefiyet
        MADDE 82.- Malik aynı zamanda borçlu değilse,
        alacağı ödediği oranda alacaklının yerine geçer. Halefiyet
        alacaklının zararına ileri sürülemez.
        İpotek alacağının tahsili
        MADDE 83.- Alacaklı, ipoteğin kapsamına giren
        mamelek unsurları üzerinden alacağını, ancak cebri icra yolu ile
        alabilir.
        Borçlu, borcunu ödemediği takdirde, alacaklıya
        hava aracının temellük etmek yetkisini veren her türlü anlaşma geçersizdir.
        İpoteğin devri ve düşmesi
        MADDE 84.- İpotekle temin edilmiş olan alacağın
        temliki ile ipotek de yeni alacaklıya geçer. Alacak ipotekten ve
        ipotek de alacaktan ayrı olarak devredilemez. Alacağın temliki yazılı
        şekilde ve sicile tescil ile olur.
        Alacağın sona ermesi, alacaklının feragatı ve
        ipotekle mülkiyetin aynı kişide birleşmesi ile ipotek düşer.
        İpoteğin düşmesi üzerine, kayıt sicilden terkin
        olunur. Malik ipoteğin dermeyanının daimi olarak imkansız kılan bir
        defie sahip bulunduğu takdirde, alacaklıdan, ipotekten feragat
        etmesini isteyebilir.
        ALTINCI BÖLÜM
        Hava Araçlarına İlişkin Uçuş Kuralları
        Hava araçlarının muayene ve kontrolü
        MADDE 85.- Sivil hava araçları; Türk uçak
        siciline tescil edilmeden önce ve tescilden sonra da belirlenmiş
        bulunan hallerde, uçuşa elverişlilik yönünden muayene ve kontrol
        edilir. Bu husus Ulaştırma Bakanlığınca hazırlanacak yönetmelikle
        düzenlenir.
        Uçuşa elverişlilik belgesi
        MADDE 86.- Türk sivil hava araçlarına uçuşa
        elverişlilik belgesin_n verilmesi, belgenin geri alınması veya
        iptaline ilişkin şartlar ile bu işlemlere ait yetki ve sorumluluklar,
        Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası anlaşmaların hükümleri saklı
        kalmak şartı ile, Ulaştırma Bakanlığı tarafından hazırlanacak yönetmelikler
        ile belirlenir.
        İstisnai durumlar
        MADDE 87.- Sivil hava araçları, geçerli uçuşa
        elverişlilik belgesi olmaksızın, Türk hava sahasında, Ulaştırma
        Bakanlığının
        izni ile deneme, muayene ve ferry uçuşu yapabilir.
        Kıyasen uygulama
        MADDE 88.- Türk sivil hava araçları için yabancı
        devletlerin yetkili makamları tarafından verilmiş uçuşa elverişlilik
        belgelerinin geçerliliğine ve yabancı sivil hava araçları için Türkiye'de
        uçuşa elverişlilik belgesi verilmesine ilişkin şartlar, yukarıdaki
        maddelerde yer alan esaslar dairesinde Ulaştırma Bakanlığı tarafından
        saptanır.
        Hava aracı belgeleri
        MADDE 89.- Türk hava sahasında uçuş yapacak bütün
        hava araçlarının, uçuş sırasında bağlı bulundukları devletin
        geçerli kuralları uyarınca
        a) Bir merkezi sicile kayıtlı olmaları ve tescil
        belgesini taşımaları,
        b) Milliyet ve tescil işaretlerini taşımaları,
        c) Uçuşa elverişlilik belgesini taşımaları,
        d) Mürettebata ait belgeler bulundurmaları,
        e) Telsiz tesisatı ruhsatnamesini taşımaları,
        f) Sigorta poliçesini bulundurmaları,
        g) Kanun ve tüzükler gereğince tayin olunan sair
        belgelerin bulundurulması,
        Ve yetkili makamlar tarafından yapılacak
        kontrollerde gösterilmesi zorunludur.
        Türkiye'nin taraf olduğu anlaşmaların hükümleri
        saklıdır.
        Devlet hava araçları
        MADDE 90.- Türk hava sahasında uçuş yapacak
        yabancı devlet hava araçları; Türk kanunlarına ve bunlara bağlı
        kurallara uymak zorundadırlar. Türk Devlet hava araçlarının, Türk
        hava sahasında ve uluslararası hava sahasında yapacakları uçuşlarla
        ilgili kurallar koyma yetkisi Türkiye Cumhuriyeti Hükümetine aittir.
        Şikago Sözleşmesi 3 üncü maddesi hükümleri saklıdır.
        Kalkış ve _niş
        MADDE 91.- Sivil hava araçlarının iniş ve kalkışları,
        bu Kanunun öngördüğü esaslar dairesinde saptanmış bulunan
        havaalanlarından başka yerlerde yapılamaz.
        Can ve mal güvenliğinin korunması amacı ile başvurulacak
        önlemler ile Ulaştırma Bakanlığınca önceden alınmış izine
        dayanan iniş ve kalkışlar yukarıdaki hükümden müstesnadır.
        Havayolu
        MADDE 92.- Sivil hava araçları, bu Kanunun öngördüğü
        esaslar dairesinde saptanmış bulunan havayolunu izlemeye ve uçuş sırasında
        hava trafik kontrol yetkililerinin, talimatına aynen uymaya mecburdur.
        Can ve mal güvenliğinin korunması amacı ile
        verilen talimatın dışına çıkarılmasını gerekli kılan
        durumlarda, sorumlu kaptan pilot durumu derhal yetkili hava trafik
        kontrol ünitesine bildirir ve alacağı talimata göre hareket eder.
        Olağanüstü durumlarda, sorumluluğu kendisine ait
        olmak üzere, sorumlu kaptan pilot gereken önlemlere başvurabilir, bu
        durumda dahi yetkili hava trafik kontrol ünitesinin en kısa zamanda
        haberdar edilmesi zorunludur.
        Yasaklar
        MADDE 93.- Uçuş sırasında;
        a) Tehlike ve zorunlu durumlar hariç paraşütle
        atlamak,
        b) Akrobatik uçuş veya benzeri hava gösterileri
        yapmak,
        c) Zirai mücadele dışında yere herhangi bir madde
        atmak, dökmek veya boşaltmak, yangınla mücadele uçakları hariç
        yerden herhangi bir madde almak,
        d) Fotoğraf çekme yasağı olan yerlerin fotoğrafını
        çekmek,
        e) Herhangi bir madde veya nesneyi çekmek veya uçağın
        nizami kullanılma şeklinin dışında taşımak,
        f) Her türlü reklam ve propaganda niteliğinde
        faaliyette bulunmak,
        g) Silah, cephane, her nevi harp malzemeleri, patlayıcı
        yanıcı, tahrip edici ve aşındırıcı madde, zehirli gaz, nükleer
        yakıt, radyoaktif madde can ve mal güvenliği yönünden tehlikeli
        olduğu saptanmış her nevi katı, sıvı ve gaz halinde madde taşımak,
        h) Görülen hizmetin ve içinde bulunulan durumun
        gerektirdiğinin dışında yayın ve haberleşme yapmak,
        Yasaktır.
        Yukarıdaki yasaklara istisna getirmek üzere; özel
        veya genel nitelikte izin vermeye, Ulaştırma Bakanlığı yetkilidir.
        Bu izni vermeden önce, Ulaştırma Bakanlığı
        gerektiğinde, ilgili bakanlıklar ve Genelkurmay Başkanlığının görüşünü
        alır.
        İnme mecburiyeti
        MADDE 94.- Can ve mal güvenliği veya kamu düzeni
        veya yurt güvenliği gerekçesi ile yetkili makamlardan vaki olacak
        talimat karşısında hava aracının bildirilecek havaalanına inmesi
        zorunludur.
        Birinci fıkra hükmünün uygulanmasında, Ulaştırma
        Bakanlığı gerektiğinde; Genelkurmay Başkanlığı, İçişleri, Dışişleri
        ve Gümrük Tekel Bakanlıkları ile işbirliği yapar.
        YEDİNCİ BÖLÜM
        Sivil Havacılık Personeli
        Yeterlik belgesi
        MADDE 95.- Pilotlar ile hava aracının sevk ve
        idaresi bakımından gerekli personelin, faaliyette bulunabilmeleri için,
        Ulaştırma Bakanlığından yeterlik belgesi almaları ve bu belgeleri
        belirli süreler içinde yenilemeleri zorunludur.
        Ulaştırma Bakanlığı yeterlik belgesi almaları
        gereken birinci fıkrada belirtilen personel ve diğer havacılık
        personelinin kategorilerinin saptanması, belge verilmesi, geçerliliği,
        yenilenmesi, geri alınması ve sicillerin tutulması kurallarını yönetmelikle
        düzenler.
        Yabancı devletler tarafından verilmiş yeterlik
        belgeleri
        MADDE 96.- Yabancı bir devletin yetkili makamları
        tarafından usulüne uygun surette düzenlenmiş veya geçerliliği
        onanmış yeterlik belgeleri, Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası
        anlaşmalar çerçevesinde bu Kanunun uygulaması bakımından da geçerli
        olarak kabul edilir.
        Yeterlik belgesini düzenlemiş veya onamış bulunan
        devletin veya belge sahibinin vatandaşı olduğu devletin, Türk Sivil
        hava araçlarına veya bu Kanun hükümleri uyarınca verilmiş yeterlik
        belgelerine veya sahiplerine karşı kasıtlı işlem yapmaları
        durumunda, birinci fıkra hükmü uygulanmaz.
        Yabancı bir devlet tarafından Türk vatandaşlarına
        verilmiş yeterlik belgelerinin, hangi koşullar altında geçerli sayılacağı
        yönetmelikle belirlenir.
        Yeterlik belgesinin _iptali ve geri alınması
        MADDE 97.- Yeterlik belgesinin verilmesi için
        zorunlu bulunan asgari koşulların ortadan kalkması durumunda belge
        iptal edilir.
        Yeterlik belgesinin verilmesi için aranan
        niteliklerde geçici olarak değişiklik meydana gelenlerin belgeleri,
        durumlarının düzeldiği saptanıncaya kadar geri alınır.
        İdari önlem
        MADDE 98.- Gerek bu Kanunda ve gerekse ilgili tüzük
        ve yönetmeliklerde yer alan ve can ve mal güvenliğinin korunmasına yönelik
        kurallara aykırı davrandıkları saptanarak haklarında yargı
        mercilerinde kovuşturma veya soruşturma açılmış bulunan sivil
        havacılık personelinin yeterlik belgelerini, kovuşturma veya soruşturma
        sonuçlanıncaya kadar geri almaya, Ulaştırma Bakanlığı yetkilidir.
        Ceza kanunlarındaki özel hükümler saklıdır.
        Eğitim ve öğretim
        MADDE 99.- Sivil havacılık sahasında eleman yetiştirmek
        veya bu sahada öğrencileri yüksek öğretime hazırlamak amacıyla;
        Ulaştırma Bakanlığına bağlı lise veya dengi okullar 1739 sayılı
        Milli Eğitim Temel Kanununun 58 inci maddesine uygun olarak açılabilir.
        Gerçek ve tüzelkişiler de aynı amaçla 625 sayılı Özel Eğitim
        Kurumları Kanunu esaslarına göre özel okullar açabilirler.
        Sivil havacılık sahasında meslek elemanı yetiştirmek
        üzere 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunundaki esaslara uygun olarak
        yüksekokullar kurulabilir.
        Kaptan pilotun genel yetki ve sorumlulukları
        MADDE 100.- Sorumlu kaptan pilot hava aracının, can
        ve mal güvenliğini sağlayacak surette sevk ve idaresinden birinci
        derecede sorumlu olup, olağanüstü durumlarda gereken önlemleri
        almaya yetkilidir.
        Kaptan pilotun idari yetki ve sorumlulukları
        MADDE 101.- Sorumlu kaptan pilot, hava aracında
        emniyet ve düzenin sağlanması için önlem almaya ve bu amaçla,
        yolculara, personele ve hava aracında bulunan diğer kişilere emir ve
        talimat vermeye ve gerektiğinde bunları hava aracından çıkarmaya
        yetkilidir.Sorumlu kaptan pilot, uçuş sırasında gerçekleşen doğum
        ve ölüm olaylarını bir tutanakla saptar ve inilen ilk havaalanında
        mahalli yetkililere, yurt dışında ise Türk konsolosluğuna bildirir
        veya bildirilmesini sağlar. Yurda dönüşünde ayrıntılı rapor
        verir,Sorumlu kaptan pilot Kanun, tüzük veya yönetmelik uyarınca
        hava aracında uçuş sırasında tutulması veya bulundurulması
        gereken tüm defter, kayıt ve belgelerin bulundurulmasından ve usulü
        dairesinde tutulmasından sorumludur.
        Kaptan pilotun cezai yetki ve sorumlulukları
        MADDE 102.- Sorumlu kaptan pilot, hava aracında işlenen
        suç ile ilgili delileri toplamak ve saklamakla yükümlü olduğu gibi,
        can ve mal güvenliğini tehdit eden veya gecikilmesinde zarar doğabilecek
        durumlarda görevliler olaya el koyuncaya kadar gereken soruşturmayı
        yapmak, yolcuları, personeli ve orada bulunan diğer kişileri, bunların
        eşyalarını ve yükünü aramak, geçici olarak alıkoymak yetkisine
        sahiptir. Sorumlu kaptan pilot, bu yetkilerini bizzat veya başkaları
        aracılığı ile kullanabilir.
        Şu kadar ki; kaptan pilot gereken kanuni tedbirlerin
        alınmasını sağlamak amacı ile durumu en kısa zamanda yetkili
        makamlara intikal ettirmek ve yurt dışında ise, Türk konsolosluğuna
        bildirmek veya bildirilmesini sağlamak ve her _ki halde de, ayrıntılı
        bir rapor vermek mecburiyetindedir.
        Özel düzenlemeler
        MADDE 103.- Türk sivil hava araçlarıyla faaliyette
        bulunan kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve özel hukuk tüzelkişiler,
        bu Kanunun hükümlerine aykırı olmamak şartı ile, kaptan pilotun görev,
        yetki ve sorumluluklarını belirleyen talimatlar hazırlayabilirler.
        Ancak, bu gibi talimatlara uyulması, kaptan pilotun kanuni kurallar karşısındaki
        sorumluluğunu etkilemez.
        Yolcuların yükümlülükleri
        MADDE 104.- Yolcular, Türkiye'nin taraf olduğu
        uluslararası anlaşmalar ile bu Kanun hükümlerine; meydan otoritesi
        ve taşıyanın talimatına uymak zorunda olup, can ve mal güvenliğini
        ve yolculuğun disiplin ve intizamını bozacak her türlü eylem ve
        davranıştan kaçınmakla yükümlüdür.
        Uluslararası sözleşme hükümleri
        MADDE 105.- Bu bölümde yer alan konularda Türkiye'nin
        de katılmış olduğu 1963 tarihli Tokyo, 1970 tarihli Lahey ve 1971
        tarihli Montreal sözleşmeleri hükümleri saklıdır.
         
        ÜÇÜNCÜ KISIM
        Havayolu ile Taşımalar
        BİRİNCİ BÖLÜM
        İç Hat Taşıma Sözleşmesi
        Uygulanacak hükümler
        MADDE 106.- Havayolu ile yurt içinde yapılacak taşımalarda;
        bu Kanunda hüküm bulunmadıkça, Türkiye'nin taraf olduğu
        uluslararası anlaşmaların hükümleri ve bu anlaşmalarda da hüküm
        bulunmadığı hallerde, Türk Ticaret Kanunu hükümleri uygulanır.
        Yolcu taşıma sözleşmesi-bilet
        MADDE 107.- Yolcu taşıma sözleşmesinde, taşıyıcı
        yolcuya aşağıdaki kayıtları içeren ve uluslararası standartlara
        uygun olan bir bilet vermekle yükümlüdür;
        a) Taşıyıcının adı veya ticaret unvanı ve
        adresi,
        b) Yolcunun adı ve soyadı,
        c) Biletin numarası ile düzenlendiği gün ve yeri,
        d) Taşıma ücreti; bilet ücretsiz verilmişse buna
        dair kayıt,
        e) Kalkış, varış ve varsa aktarma yerleri,
        f) Taşımanın bu Kanunda gösterilen sorumluluğun
        sınırlandırılmasına ilişkin hükümlere bağlı olduğu.
        Taşıyıcı, yolcuyu biletsiz veya yukarda yazılı
        kayıtları içeren bir bilet vermeden kabul etmiş ise, taşıma sözleşmesinin
        varlığı veya geçerliliği etkilenmez, ancak taşıyıcı bu kanunun
        sorumluluğu kaldıran veya sınırlayan hükümlerinden yararlanamaz.
        Bagaj ve kişisel eşya
        MADDE 108.- Taşıyıcı; yolcunun bagajlarını ve
        beraberindeki kişisel eşyasını taşıma sözleşmesinde belirlenen
        şartlar dairesinde, ücretsiz olarak taşımaya mecburdur.
        Bagaj kuponu
        MADDE 109.- Taşıyıcıya teslim edilen her bir parça
        bagaj için, yolcuya aşağıdaki kayıtları içeren bir bagaj kuponu
        verilir.
        a) Taşıyıcının adı veya ticaret unvanı ve
        adresi,
        b) Yolcunun adı ve soyadı veya yolcu biletinin
        tarih ve numarası,
        c) Bagaj kuponunun tarih ve numarası,
        d) Bagajın ağırlığı,
        e) Teslim yeri,
        f) Yolcu tarafından özel olarak beyan edildiği
        takdirde, bagajın içeriği ve değer_,
        g) Taşımanın bu Kanunda gösterilen sorumluluğun
        sınırlandırılmasına ilişkin hükümlere bağlı olduğu.
        Taşıyıcı; bagajı kuponsuz veya yukarda yazılı
        kayıtları içeren bir kupon vermeden kabul etmiş ise; taşıma sözleşmesinin
        varlığı veya geçerliği etkilenmez; ancak taşıyıcı bu Kanunun
        sorumluluğu kaldıran veya sınırlayan hükümlerinden yararlanamaz.
        Bagaj kuponu biri yolcuda kalmak ve diğeri bagaja
        takılmak üzere iki nüsha olarak düzenlenir ve bagajın ibraz edene
        teslim edileceği kaydını içerir.
        Birinci ve ikinci fıkraların hükmü saklı kalmak
        şartı ile taşıyıcı bagaj kuponuna konulması gereken bilgilerden
        yolcu biletinde zaten mevcut bilgileri bagaj kuponuna yazmayabilir veya
        biletle birleştirmek kaydıyla sadece bir bagaj teşhis kuponu
        verebilir.Yük taşıma sözleşmesi-hava yük senedi
        MADDE 110.- Yük taşıma sözleşmesinde, taşıyıcı
        yükletene aşağıdaki kayıtları içeren bir hava yük senedi
        vermekle yükümlüdür.
        a) Hava yük senedinin numarası ile, düzenlendiği
        gün ve yer,
        b) Taşıyıcının adı veya ticaret unvanı ve
        adresi,
        c) Yükletenin adı, soyadı veya varsa ticaret unvanı
        ve adresi
        d) Gönderilenin adı, soyadı veya varsa ticaret
        unvanı ve adresi,
        e) Kalkış, varış ve varsa aktarma yerleri,
        f) Yükün türü, sayısı, miktarı ve ağırlığı,
        g) Özel olarak beyan edildiği takdirde değeri,
        h) Taşıma ücreti ve ödeme şartları, ücretsiz
        taşımalarda buna dair kayıt,
        i) Gereğinde, yük senedine eklenmesi zorunlu olan
        belgeler,
        j) Taşımanın bu Kanunda gösterilen sorumluluğunun
        sınırlandırılmasına ilişkin hükümlere bağlı olduğu,
        Taşıyıcının yükü, yük senetsiz veya yukarıda
        yazılı kayıtları içeren bir yük senedi vermeden kabul etmiş olması,
        taşıma sözleşmesinin varlığını veya geçerliliğini etkilemez.
        Ancak taşıyıcı bu Kanunun sorumluluğu kaldıran veya sınırlayan hükümlerinden
        yararlanamaz.
        Birden çok parça için, yükletenin isteği üzerine
        taşınan her bir parçaya ayrı yük senedi düzenlemekle yükümlüdür.
        Hava yük senedi üç nüsha olarak düzenlenir.
        Birinci nüshaya "Taşıyıcı için" yazılır ve yükleten
        tarafından imzalanır.
        İkinci nüshaya "Gönderilen için" yazılır
        ve taşıyıcı ile yükleten tarafından imzalanır. Üçüncü nüsha,
        taşıyıcı tarafından imzalanarak, yükün teslim alınmasından
        sonra, yükletene verilir.
        Yükletenin beyanları
        MADDE 111.- Yükleten yükle ilgili olarak hava yük
        senedine yazılacak kayıt ve beyanlar ile yükün gönderilene teslimi
        için gereken tüm bilgi ve belgelerin tam ve doğru verilmesinden
        sorumlu olup, bu yüzden taşıyıcının ve üçüncü şahısların uğrayacakları
        zararları tazmin ile yükümlüdür.
        Taşıyıcı personel_ ve temsilcilerine kusur isnadı
        hariç olmak üzere; taşıyıcı verilen bilgi ve belgelerin doğruluğunu
        ve yeterliliğini araştırmaya mecbur değildir.
        Yük senedinin _ispat kuvveti
        MADDE 112.- Hava yük senedi, aksi kanıtlanıncaya
        kadar, sözleşmenin varlığı, şartları ve yükün teslim alındığı
        hakkında karine teşkil eder.
        Hava yük senedinde yükün ağırlığına, boyutlarına,
        ambalajına ve parça sayısına ilişkin kayıtlar aksi ispat
        edilinceye kadar doğru sayılır;yükün miktarına, hacmine ve bulunduğu
        hale veya yükün belirgin durumuna ilişkin kayıtlar, ancak yükletenin
        de katılması ile taşıyıcı tarafından muayene edilmesi ve sonuçların
        hava yük senedine yazılması şartı ile taşıyıcı aleyhine delil
        teşkil eder.
        Yükletenin tasarruf yetkisi
        MADDE 113.- Yükleten, taşıma sözleşmesinden doğan
        tüm borçlarını yerine getirmek şartı ile; gönderilenin, bir
        sonraki madde uyarınca hakkını kullanmaya başladığı ana kadar yük
        üzerinde tam bir tasarruf hakkına sahiptir. Gönderilen, hava yük
        senedini veya yükü kabulden kaçınırsa veya kendisine gereken ihbarın
        yapılması mümkün olmaz ise, yükleten tasarruf hakkına tekrar sahip
        olur.
        Yükleten bu hakkını taşıyıcıya veya diğer yükletenlere
        zarar vermeyecek şekilde kullanmaya mecbur olup, bu tasarruf hakkının
        kullanılmasından doğan masraflardan sorumludur.
        Yükletenin verdiği talimatın yerine getirilmesi mümkün
        olmaz ise, taşıyıcı, durumu derhal kendisine bildirmekle yükümlüdür.
        Taşıyıcı, yükletenin talimatını hava yük
        senedinin yükletene verilmiş olan nüshasının iadesini istemeden
        yerine getirirse, bu hava yük senedi nüshasının zilyedinin, bu yüzden
        uğrayabileceği herhangi bir zarardan, yükletene rücu hakkı saklı
        kalmak şartı ile sorumlu olur.
        Gönderilenin hakları
        MADDE 114.- Yükletenin bir önceki madde uyarınca
        sahip olduğu hakkı kullanmamış olması halinde, gönderilen yüküm
        varma yerine ulaşması üzerine, sözleşme şartlarına uyması kaydı
        ile, taşıyıcıdan, yükün kendisine teslimini istemek hakkına
        sahiptir.
        Aksi kararlaştırılmış olmadıkça, yükün varma
        yerine ulaştığı, taşıyıcı tarafından en kısa zamanda gönderilene
        ihbar edilir.
        Taşıyıcı, yükün kayıp olduğunu ikrar ederse
        veya yük varması gereken günden itibaren yedi gün geçmiş olmasına
        rağmen varmamış olursa, gönderilen, taşıma sözleşmesinden doğan
        hakları taşıyıcıya karşı ileri sürmek yetkisine sahip olur.
        Hakların kullanılması
        MADDE 115.- Yükleten veya gönderilen, taşıma sözleşmesinden
        doğan yükümlülüklerini yerine getirmek şartı ile 113 üncü ve
        114 üncü maddelerin tanıdığı hakları, müstakilen kendilerinin
        veya başkalarının adına ileri sürebilir.
        Yükleten ile gönderilenin ilişkileri
        MADDE 116.- 113 üncü 114 üncü ve 115 inci
        maddeler yükleten ile gönderilenin ilişkilerini veya haklarını yükleten
        veya gönderilenden devren kazanmış olan üçüncü kişilerin karşılıklı
        ilişkilerini etkilemez.
        113 üncü 114 üncü ve 115 inci maddelerin hükümleri,
        ancak hava yük senedine konacak açık kayıtlar ile değiştirilebilir.
        Ücretsiz taşımalar
        MADDE 117.- Taşıyıcının kendi yetkili organınca
        saptanan kurallarına göre ücretsiz olarak yapacağı yolcu ve yük taşımaları
        dışında; görev maksadıyla veya özel nedenlerle Türk tescilli hava
        araçları ile ücretsiz yapılacak yolcu ve yük taşımalarına ilişkin
        kurallar, Ulaştırma Bakanlığınca yönetmelikle düzenlenir.
        İKİNCİ BÖLÜM
        Hava Araçları Kullanma Sözleşmeleri
        Kira ve çarter sözleşmeleri
        MADDE 118.- Uçuş personeli almadan sadece hava aracının
        kiralanması halinde Borçlar Kanununun ilgili hükümleri, uçuş
        personeli ile birlikte bir hava aracının tamamının veya bir kısmının
        yahut muayyen bir mahallinin kiralanması veya Carter Sözleşmesi
        halinde Türk Ticaret Kanununun ilgili hükümleri uygulanır.
        Uluslararası anlaşmaların hükümleri saklıdır.
        Yazılı şekil
        MADDE 119.- Kira ve Carter Sözleşmeleri yazılı şekilde
        yapılmadıkça muteber değildir.
        Kira sözleşmesinin üçüncü kişilere dermeyan
        edilebilmesi için uçak siciline serh verilmesi gereklidir.
        DÖRDÜNCÜ KISIM
        Taşıma Sözleşmesinden Doğan Sorumluluk
        BİRİNCİ BÖLÜM
        Sorumluluk Halleri
        Yolcunun uğradığı zarardan sorumluluk
        MADDE 120.- Yolcunun ölümü veya herhangi bir
        cismani zarara uğraması halinde, bu zarara sebebiyet veren kaza hava
        aracında veya iniş veya biniş sırasında meydana geldiği takdirde,
        taşıyıcı sorumludur.
        Bagaj veya yükün uğradığı zarar
        MADDE 121.- Tescil ettirilmiş bagaj veya yükün
        kaybı veya zarara uğraması halinde, zarara sebebiyet veren olay,
        havayolu ile taşıma sırasında meydana gelmiş ise zarardan taşıyıcı
        sorumludur.
        Birinci fıkra anlamında havayolu ile taşıma;
        bagaj veya yükün bir havaalanında veya bir hava aracında veya
        havaalanı dışına inilmesi halinde o yerde taşıyıcının muhafaza
        ve nezareti altında bulundukları süreyi kapsar. Yük için Türk
        Ticaret Kanununun 781 inci madde hükmü uygulanır.
        Havayolu ile taşıma müddeti, bir havaalanı dışında
        olmak üzere karada, denizde veya iç sularda yapılan taşımayı içine
        almaz. Belirtilen taşımalar havayolu taşıma sözleşmesinin ifası zımnında
        yükleme, teslim veya aktarma amacıyla yapılmış ise meydana gelen
        her türlü zarar, aksi sabit olmadıkça havayolu ile taşıma süresinde
        meydana gelmiş kabul olunur.
        Gecikmeden doğan zarar
        MADDE 122.- Taşıyıcı, havayolu ile yolcu, bagaj
        veya yükün taşınmasındaki gecikmeden doğan zarardan sorumludur.
        Taşıyıcının sorumluluktan kurtulması
        MADDE 123.- Taşıyıcı; kendisinin ve adamlarının
        zararı önlemek için gerekli olan bütün tedbirleri aldıklarını
        veya bu tedbirleri alma olanağı bulunmadığını ispatlarsa sorumlu
        değildir.
        Sorumluluğun sınırlandırılması
        MADDE 124.- Taşıyıcının sorumluluğunun sınırlandırılması,
        12 Ekim 1929 tarihinde Varşova'da imzalanan ve Uluslararası Hava Taşımalarına
        İlişkin Bazı Kuralların Birleştirilmesi Hakkındaki Sözleşme ve
        bu Sözleşmeyi değiştiren Türkiye'nin katıldığı sözleşme ve
        protokollerin hükümlerine göre tayin olunur.
        Taşıyıcı, birinci fıkrada anılan sözleşme ve
        protokoller ile öngörülmüş bulunan sınırların yükseltilmesine
        ilişkin özel anlaşmalar yapmak veya bu nitelikteki anlaşmalara katılmak
        yetkisini haizdir.
        Para kıymetinin değişmesi halinde, birinci fıkrada
        öngörülen sorumluluk sınırlarının yeniden belirlenmesine Bakanlar
        Kurulu yetkilidir.
        Geçersiz sayılan hükümler
        MADDE 125.- Taşıyıcının sorumluluğunu tamamen
        veya kısmen kaldıran veya 124'üncü maddede sözü geçen Sözleşme
        veya onu değiştiren protokolde belirtilmiş olan sorumluluk sınırını
        indirmeyi amaçlayan her şart hükümsüzdür. Bu şartların hükümsüzlüğü
        taşıma sözleşmesinin de hükümsüzlüğünü icabettirmez.
        Şu kadar ki, yükün niteliği, özürü veya gizli
        ayıbından doğacak zararları düzenleyen hükümlere birinci fıkra
        uygulanmaz.
        Sınırsız sorumluluk
        MADDE 126.- Zararın, taşıyıcının veya adamlarının
        zarar vermek kastı ile veya zararın doğması ihtimali olduğunu
        bilerek dikkatsizce yaptıkları bir hareket veya ihmal sonucunda
        meydana geldiği ispat edildiği takdirde; bu Kanunda öngörülen
        sorumluluk sınırları uygulanmaz. Ancak, taşıyıcının işçileri
        veya temsilcileri gibi yardımcı kişilerin meydana getirdiği sınırsız
        sorumluluk talebine mevzu olan zarar hakkında Borçlar Kanununun 55
        inci madde hükümleri saklıdır.
        Taşıyıcının adamları
        MADDE 127.- Bu Kanunda öngörülen bir zarardan
        dolayı, taşıyıcının adamları aleyhine dava açıldığı
        takdirde; taşıyıcının adamı kendi görevi çerçevesinde hareket
        ettiğini ispat ederse, taşıyıcının bu Kanuna göre yararlanabileceği
        hususlardan istifade etmeye hak kazanır.
        Bu gibi hallerde taşıyıcıdan ve taşıyıcının
        adamlarından alınabilecek tazminatın toplam miktarı, bahse konu sınırları
        aşamaz.
        Hasarın ihbarı
        MADDE 128.- Yolcu bagajının veya yükün, bunları
        teslim almaya yetkili kişi tarafından itiraz edilmeden kabulü taşıma
        belgesine uygun olarak ve iyi durumda teslim edildiklerine karine teşkil
        eder.
        Hasar halinde, teslim almaya yetkili kişi tarafından
        hasarın öğrenilmesinde derhal ve teslimlerinden itibaren yolcu bagajı
        için en geç yedi gün içinde ve yük için en geç ondört gün içinde
        taşıyana ihbarda bulunulması gerekir. Gecikme halinde ihbar, bagajın
        veya yükün tesliminden en geç yirmibir gün içinde yapılmalıdır.
        İhbarın yazılı olarak veya durumun taşıma
        belgesinin üstünde gösterilmesi sureti ile yapılması gerekir.
        İkinci fıkrada belirtilen sürelere uyulmaması
        halinde, hileli davranması hali hariç, taşıyıcı aleyhine dava açılamaz.
        Birden çok taşıyan tarafından yapılan taşımalar
        MADDE 129.- Taşımanın birbiri ardınca değişik
        taşıyıcılar tarafından yapılması halinde; yolcu bagaj veya yükü
        kabul etmiş olan her taşıyıcı, bu Kanun hükümlerine tabi olur ve
        taşımanın kendi denetiminde yapılan bölümü ile ilgili olduğu ölçüde,
        taşıma sözleşmesinin taraflarından biri sayılır.
        Böyle bir taşıma halinde; ilk taşıyıcı, taşımanın
        tümü için sorumluluğu açıkca yüklenmiş olmadıkça, yolcu veya yük
        sahipleri, sadece kaza veya gecikmenin meydana geldiği taşımayı
        yapan taşıyıcıya karşı talep hakkına sahip olabilirler.
        Bagaj veya yük taşımalarında yolcu veya göndericinin
        ilk taşıyıcıya yolcu veya teslim almaya yetkili alıcının ise son
        taşıyıcıya karşı talepte bulunma hakları vardır. Ayrıca,
        bunlardan herbiri zararın, ziyanın veya gecikmenin meydana geldiği taşımayı
        yapan taşıyıcıya karşı da talepte bulunabilirler. Bu taşıyıcılar,
        yolcu, gönderici ve alıcıya karşı müştereken ve müteselsilen
        sorumludur.
        Karma taşımalar
        MADDE 130.- Kısmen havayolu, kısmen de başka
        herhangi bir suretle yapılan birleşik taşımalar halinde, bu Kanun hükümleri
        sadece havayolu ile yapılan taşıma kısmına uygulanır.
        Birleşik taşıma hallerinde taraflar, taşıma
        belgelerine taşımanın havayolu ile yapılmayan kısımlarına ilişkin
        hükümler koyabilirler.
        Dava açma süresi
        MADDE 131.- Sorumluluğa ilişkin dava, hava aracının
        varma yerine geldiği veya gelmesi gerektiği tarihten veya taşımanın
        durduğu tarihten itibaren iki yıl içinde açılmazsa tazminat talep
        hakkı düşer. Ancak, ondördüncü madde gereğince rapor tanzimi
        gereken hallerde, iki yılık süre ondördüncü madde gereğince Resmi
        Gazete ile yapılacak duyuru tarihinden itibaren işlemeye başlar.
        Sigorta yükümlülüğü
        MADDE 132.- Yurt içi veya yurt dışı yolcu, yük
        ve posta taşımaları yapmaya yetkili kılınan taşıyıcılar, taşıma
        sözleşmelerinden doğabilecek zararlardan dolayı tazminat
        taleplerinin teminatı olmak üzere, asgari 124 üncü madde esaslarına
        göre saptanan sorumluluk sınırları içerisinde mali mesuliyet
        sigortaları yapmakla yükümlüdürler.
        Sigorta, taşıyıcının adamlarının bu Kanunda öngörülen
        sorumluluğunu da kapsar.
        Yurt içi veya yurt dışı taşıma yapan taşıyıcıların
        yaptıracakları sigorta ve teminat şartları; uluslararası
        standartları gözönünde bulundurularak ve Ulaştırma Bakanlığının
        görüşü de alınarak Ticaret Bakanlığınca onaylanır.
        Bu maddede belirtilen sigorta yükümlülüğü
        yerine getirilmeyen hava araçları Ulaştırma Bakanlığınca uçuştan
        men edilir.
        İKİNCİ BÖLÜM
        Üçüncü Kişilere Karşı Sorumluluk
        İşletenin tanımı
        MADDE 133.- İşleten, sivil hava aracını kendi adına
        bizzat kullanan veya yardımcıları marifeti ile kullanılmasını sağlayan
        gerçek veya tüzelkişilerdir.
        Bir sivil hava aracının kullanma hakkı doğrudan
        veya dolaylı olarak kendisinden elde edilmiş gerçek veya tüzelkişi,
        seferlerin kontrolünü elinde tutmakta ise, bu kişi işleten sayılır.
        Hava aracı maliki olarak sicile teşcil edilmiş
        bulunan gerçek veya tüzelkişi aksini ispat etmedikçe işleten sayılır.
        İşletenin sorumluluğu
        MADDE 134.- Sivil hava aracının üçüncü kişilere
        verdiği zarardan sivil hava aracının işleteni sorumludur.
        İşletenin rızası olmaksızın kullanma
        MADDE 135.- Sivil hava aracının, işletenin rızası
        dışında kullanılması halinde, işleten bunda bir kusuru bulunmadığını
        ispat edemediği takdirde, doğacak zarardan kullanan ile birlikte müteselsilen
        sorumlu olur.
        Müteselsilen sorumluluk
        MADDE 136.- İki veya daha fazla sivil hava aracının
        birlikte sebebiyet verdikleri zararlarda, her hava aracının işleteni,
        müteselsilen sorumlu olur.
        Müterafık kusur
        MADDE 137.- İşleten, zararın doğmasına veya
        artmasına, zarara uğrayanın veya adamlarının kusurlu davranışlarının
        yol açtığını ispat ettiği takdirde, tazminat borcundan tamamen
        veya kısmen kurtulur.
        Üçüncü şahıslara verilecek zarara karşı
        sigorta yükümlülüğü
        MADDE 138.- Türk hava sahasında uçuş yapacak Türk
        ve yabancı sivil hava araçları için; üçüncü şahıslara
        verilecek zararın teminatı olarak işleten tarafından mali mesuliyet
        sigortası yaptırılması zorunludur.
        Bu maddede belirtilen sigorta yükümlülüğü
        yerine getirilmeyen hava taşıt araçları Ulaştırma Bakanlığınca
        uçuştan men edilir.
        Ek sigorta yükümlülüğü
        MADDE 139.- Uluslararası hatlarda işletilecek Türk
        sivil hava araçlarını gerektiğinde tabi olacakları ek sigorta veya
        teminat şartlarını saptamaya Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası
        anlaşmalar uyarınca Ulaştırma Bakanlığı yetkilidir.
        Üçüncü şahıslara verilecek zarara karşı
        sigorta şartlarının tespiti
        MADDE 140.- Üçüncü şahıslara karşı verilecek
        zararın teminatı olarak işleten tarafından yapılacak mali mesuliyet
        sigortasının şartları uluslararası standartlar gözönünde
        bulundurularak Ticaret ve Ulaştırma Bakanlıklarınca müştereken
        tespit edilir.
         
        BEŞİNCİ KISIM
        Ceza Hükümleri
        Hürriyeti bağlayıcı cezayı ve para cezasını
        gerektiren davranışlar
        MADDE 141.- Bu Kanunun 7,36,91,92 ve 94 üncü
        maddeleri ile 93 üncü maddenin (b), (c), (e) ve (g) bentlerine aykırı
        davranışta bulunanlar, dört aydan iki yıla kadar hapis ve otuzbin
        liradan üçyüzbin liraya kadar ağır para cezası ile cezalandırılır.
        MADDE 142.- Bu Kanunun 3l. ve 32 nci maddeleri ile 9
        uncu maddesinin birinci fıkrası ve 93 üncü maddesinin (a), (d), (f)
        ve (h) bentlerine aykırı davranışta bulunanlar, iki aydan bir yıla
        kadar hapis ve beşbin liradan ellibin liraya kadar ağır para cezası
        ile cezalandırılır.
        Para cezasını gerektiren davranışlar
        MADDE 143.- Bu Kanunun 11,18,19,26,28,29,47,54,58 ve
        89 uncu maddeleri ile 9 uncu maddesinin, 3,95 inci maddesinin 1 ve 102
        nci maddesinin 2 nci fıkrasına aykırı davranışta bulunanlar on bin
        liradan yüzbin liraya kadar ağır para cezası ile cezalandırılır.Bu
        Kanunun 18 ve 19 uncu maddesine aykırı davranışlarda birinci fıkradaki
        ağır para cezası ile birlikte, bu davranış sonucu elde edilen paranın
        müsaderesine de hükmolunur.
        MADDE 144.- Bu Kanunun 23,24 ve 25 inci maddeleri ile
        57 nci maddesinin son fıkrasına aykırı davranışta bulunanlar; beşbin
        liradan ellibin liraya kadar ağır para cezası ile cezalandırılır.
        Bu Kanunun 25 inci maddesine aykırı davranışlarda,
        birinci fıkradaki ağır para cezası ile birlikte, aykırı davranış
        sonucu elde edilen paranın müsaderesine de hükmolunur.
        Ulaştırma Bakanlığının alacağı önlemlere
        uymayanlara verilecek ceza
        MADDE 145.- Yukarıdaki maddeler dışında kalıp da
        Ulaştırma Bakanlığının sivil havacılığı düzenlemek maksadıyla
        alacağı önlemlere uymayanlara, beşbin liradan yirmibeşbin liraya
        kadar ağır para cezası verilir.
         
        ALTINCI KISIM
        Çeşitli Hükümler
        Cebri icra
        MADDE 146.- Sivil hava araçları cebri icra yönünden
        2004 sayılı İcra ve iflas Kanununun hükümlerine tabi olup, anılan
        Kanunun 26 ncı maddesi, bu Kanun bakımından sivil hava araçlarını
        da kapsar.
        İstatistiki bilgiler
        MADDE 147.- Türk sivil hava araçlarının malikleri
        ve işletenleri, işletmeleri ile ilgili yıllık faaliyet programlarını
        ve yıl sonu faaliyet raporlarını Ulaştırma Bakanlığına vermeye
        mecburdurlar.
        Bu istatistiki bilgilerin kapsamı ve veriliş
        zamanları Ulaştırma Bakanlığınca hazırlanacak yönetmelikle düzenlenir.
        Tüzük ve yönetmelikler
        MADDE 148.- Bu Kanunda belirtilen tüzük ve yönetmelikler
        bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde hazırlanır
        ve Resmi Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe konulur.
         
        YEDİNCİ KISIM
        Son Hükümler
        Yürürlük
        MADDE 149.- Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe
        girer.
        Yürütme
        MADDE 150.- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.