Aileron (Kanatçık): Uçağın firar kenarına ve kanat ucuna yakın takılan hareketli yüzeylerdir. Kanatçıkların amacı eşit olmayan veya karşılıklı kaldırıcı kuvvetler yaratarak uçağın yatışını sağlamaktır. Büyük jet uçakları genellikle çiftli kanatçık kullanır. Bunlardan içte ve ufak olanı yatay uçuş hızları için dışta ve büyük olanı ise yaklaşma ve iniş hızlarında kullanılır.

Access Door: Uçakta bulunan cihaz ve ekipmana bakım, tamir ve değiştirme için ulaşmayı sağlayan kapaklardır

Boom: Tüp şeklinde veya kafes yapı şeklinde uçak gövdesinden geriye uzanan yapı. Genellikle helikopterlerde kuyruk pallerinin olduğu kısımdır, itici tip pervane kullanılan uçakların dikey ve yatay kuyrukların takıldığı uzantılardır.

Brace: Çapraz destek parçası. Takviye.

Bracket: Genellikle kablo, boru gibi elemanların bağlandığı askılar.

Bulkhead: Uçağın gövde eksenine dikey duvar, bölme görevi gören bir yapısal parça olup gövdedeki büyük yükleri taşır.

Canopy: Kokpiti kapatan saydam kapak.

Clamp: Boru ve kabloların bağlandığı kelepçeler

Cowling: Uçak motorunun veya uçağın bir bölümünü kapatan sökülebilir / açılabilir kapak, yuva.

Empennage: Dikey ve yatay kuyruk yüzeyleri ve dümenleri. Kuyruk takımı.

Engine Mount: Uçak motorlarının bağlandığı, motoru tutan ve üzerindeki yükleri bağlı olduğu gövde veya kanat yapısına aktaran yapı. Motor beşiği.

Fairing: Uçaklarda hava akışına engel olabilecek çıkıntılı parçaları, yapı elemanlarını veya birleşme açıklıklarını kapatan hava akışına uygun düzgün yüzeyli parça veya parça grubu.

Fastener: Cıvata, perçin gibi bağlayıcı elemanlara denir

Fin: Dikey stabilize bu isimle de çağrılır.

Firewall: Isıya ve yangına dayanıklı bulkhead veya duvar. Genellikle uçaklarda motorların sıcak bölümlerini uçağın diğer bölmelerinden izole etmek, yangından korumak için kullanılır. Yangın duvarı.

Form-in Gasket: Kapakların oturduğu yüzeye uygulanan, kapağın uçağın dış yüzeyi ile aynı seviyede olmasını ve sızdırmazlığını sağlayan, özel bir kimyasal sıvı ile yapılan conta

Frame: Bunlar da bulkhead gibi gövdede diklemesine kullanılan yapısal bir parça olup stringerlerle beraber gövdenin metal dış kaplamasına destek olur ve gövdenin şeklini verirler. Takviye elemanı.

Former (Rings): Bunlar da bulkhead ve frame gibi gövdede, profil gibi kanatta diklemesine kullanılan yapısal parçalar olup gövde dış kaplamasına destek olup düzgün bir şekil verirler. Kaburga.

Gasket: Conta, sızdırmazlık elemanı

Gusset: Uçak yapılarında köşeleri, birleşim yerlerini güçlendirmek için kullanılan küçük düz plaka.

Grommet: Keskin kenarlı metal kenarların, delik içlerinin yanlarından ve içerisinden geçen elektrik kablolarına zarar vermesini önlemek için takılan plastik koruyucu kılıflardır.

Intercoastal: Kutu şekilli lonjeron parça grubunda yanlamasına mukavemeti artırmak için kullanılan profil veya çapraz yapısal destektir.

Keelbeam: Uçaklarda boylamasına birleştirici olan ve yük taşıyan, uçağın tabanında ve ortada olan kiriş eleman. Takviye çubukları.

Kokpit: Büyük uçaklarda uçuş mürettebatına ayrılmış kapalı bölüme, küçük uçaklarda ise pilot ve yolcuların bulunduğu alana denir. Pilot kabini.

Latch: Uçaklardaki erişim kapaklarında kullanılan ve kapakların kendi kendine açılmasını önleyici, parmakla basılarak açılan özel kilit mekanizmalarıdır.

Lonjeron: Yarı-monokok yapılarda gövdede boylamasına ana yük taşıyıcı yapısal parçadır. Genellikle bulkhead, frame gibi ana taşıyıcı diklemesine yapı elemanlarını birleştirirler.

Nacelle: Uçaklarda motorun muhafaza edildiği hava akımına uygun şekilli (aerodinamik) yapı, yuva veya kapalı bölüm. Burun.

Nose Wheel WelllBay: Burun iniş takımının katlanıp girdiği bölme.

Pressure Bulkhead: Basınçlandırılmış kabinli uçaklarda basınçlı yolcu, yük, kargo ve pilot kabini ile basınçsız kuyruk ve burun gövde bölmelerini ayıran basınca dayanıklı ayırıcı yapısal bölme. Genellikle kuyruk bölümünde olan basınç balkhedleri küresel kesit şeklinde bombeli olur.

Rib (Profil): Sinir. Kanat, kuyruk ve diğer aerodinamik yüzeylerde veter eksenine paralel (lonjerona dik) yapısal parçalardır. Hem kanat ve kuyruk yüzeylerine şekil verirler, hem de bu uçak ana parçalarının kaplamaları üzerine hareket halindeyken oluşan hava akışından ve basıncından kaynaklanan yükleri lonjeronlara taşırlar.

Sealant: Sıvı conta. Uçaklarda birleşik(integral) yakıt tanklarında ve basınçlı kabinlerde sızdırmazlığı sağlamak için kullanıldığı gibi bazı uçaklarda perçinli bağlantılar da korozyonu önlemek için dolgu malzemesi olarak kullanılan, kuruyunca özelliğine göre lastik gibi esnek veya sert bir malzeme haline gelen yoğunluğu fazla kimyasal bir sıvıdır. Sıvı contalar genellikle çok soğuk bir ısıda sıvı olarak muhafaza edilirler. Normal oda sıcaklığında veya daha fazla ısıda katılaşırlar. Sealant'lar katılaştıktan sonra tekrar sıvı hale dönüşemezler.

Skin: Gövde, kanat ve kuyrukların dış yüzeylerini kaplayan metal veya kompozit plakalar.

Spar (Beam): Kanat, yatay ve dikey stabilize, istikamet dümeni, irtifa dümeni, flap gibi aerodinamik elemanların ve helikopterlerdeki pallerin içinde bulunan (bir veya daha fazla sayıda olabilir) ana taşıyıcı yapısal parça. Taşıyıcı kiriş. Lonjeron.

Splice: Gövde ana parçalarının birleştirilmesinde (Fuselage Mating) arada kullanılan çember şeklindeki ek plakalardır.

Stabilizer : Uçak dümen hareketlerindeki titreşimleri azaltarak hareketleri daha kararlı hale koyan kısım.

Stiffener: Genellikle saç kaplamalara destek için bağlanan, perçinlenen destek plakalarıdır.

Stringer: Uçağın gövdesinde boylamasına kullanılan genellikle profil şeklindeki yapısal parçalardır. Gövde kaplamasına destek olur ve şekil verirler.

Strut: Uçaklarda gövde ve/veya kanada bağlı iniş takımlarını veya gövdeye bağlı motorların sıkıştırma ve/veya çekme yüklerini alan destek bağlantısı. Ayrıca bazı uçaklarda kanat-gövde bağlantılarında, iniş takımları ve motorların gövdeye veya kanada bağlantılarında kullanılır.

Stud: Yapısal parçalara perçinsiz, yapıştırılarak bağlanan kablo taşıyıcı askı.

Support: Destek parçası.

Trim: Esas kumanda yüzeyleri normal durumlarında iken düz uçuşta uçağın tam dengeli halde kalması.

Yoke: Sapan şeklinde, ya da yarım çember şeklinde yapısal parça. Genellikle jet motor askılarında kullanılır.

Yük taşıyabilen ve bu yükleri cismin diğer kısımlarına aktarabilen, şekil değiştiren herhangi bir cisim yapı sistemi olarak tanımlanır. Bu gibi yapı sistemleri; kirişler, plakalar, kabuklar veya bunların birleşimlerinden oluşur.

Her hava taşıtı, özel görevini emniyetle yerine getirmek üzere dizayn edilir. Bunun sonucunda, boyut, yapılış ve performansına bağlı çok çeşitli yapılar ortaya çıkar. Ticari amaçlı ulaştırma uçakları özel olarak, bir havaalanından diğerine yolcu taşımak için dizayn edilir. Bu tür uçaklara asla keskin manevra yaptırılmaz. Av ve bombardıman uçakları ise, keskin manevralara dayanacak şekilde tasarlanır. Tasarım koşulları genellikle uçak yapısının göçmesine neden olacak yük katsayısına erişilmeden önce pilotun bilinicini yitirmeyeceği ve insan vücudunun dayanabileceği en büyük ivmeye göre saptanır.

Gerilme: Elemanın boyunu uzatmaya çalışan kuvvettir. Parçaları birleştiren cıvata gerilime maruz kalırlar. Motor veya uçağı kaldırmaya yarayan kablolarda gerilime maruz kalırlar.

Burulma: Kıvırmaya, döndürmeye çalışan kuvvettir. Dönen şaftlar bükmeye maruz kalır.

Kesme: Bir tabakayı bitişiğindeki diğer bir tabaka üstünde kaymaya zorlayan kuvvettir. İki tabakayı birleştiren perçin veya cıvatalar kesmeye maruz kalırlar.

Taşıma Kuvveti:Uçak ve helikopterlerin havalanmasını sağlayan ve havada tutunmasını sağlayan kuvvettir. Tüm uçaklarda asıl taşıma kuvveti kanatlardan elde edilir. Helikopterlerde ise taşıma bir eksen etrafında dönen kanatlardan( pal) elde edilir. Bu nedenle helikopter döner kanatlı uçak diye olarak ta adlandırılır. Bazı uçaklarda kanatlara ek olarak gövde ve yatay kuyruk üzerinden de taşıma elde edilmektedir.

İtme/Çekme Gücü:Uçağın kanatlarında taşıma oluşması için kanadın etrafından belli bir hava akımı geçmesi gerekir. Helikopterlerde bu pallerin bir merkez etrafında döndürülmesi ile elde edilir. Sabit kanatlarda ise uçak öne doğru bir motor gücü ile çalışan pervane tarafından itilerek veya çekilerek yada jet motorlu uçaklarda tepki kuvveti ile geri sürükleme kuvveti yenilerek öne doğru yatay bir hareket verilir.

Sürükleme Kuvveti:Uçağın hava akımına karşı gösterdiği dirençtir. İtme/çekme yönünün zıt yönünde oluşur. Geri sürükleme kuvveti arttıkça uçağın öne doğru hareket etmesini sağlayan motor gücünün de artması gerekir ve yakıt sarfiyatı artar, hız kaybı olur.

Sürükleme kuvvetini azaltmak için uçak yapılarının mümkün olduğu kadar aerodinamik yüzeyli ve çıkıntısız yapılmaya çalışılmaktadır. Fairing denen kaplamalar yüzeylerin çok pürüzlü olduğu yerlere takılarak buradaki parazit geri sürüklemeler azaltılmaktadır.

Gövde

Kanatlar

Kuyruk

Bir uçak yapısı bu beş elemanın birleştirilmesi, bunlar arasında bağlantıların oluşturulması, hidrolik, pnömatik, elektrik, elektronik vb. gibi sistemlerin ilavesi ile uçabilecek bir duruma getirilir. Uçak yapısını oluşturan bu elemanları gövdeden başlamak üzere sırasıyla inceleyelim.

Kanat ve kuyruğun takıldığı,uçağın tasarımına göre yolcu, kargo, mürettebat, kumandalar ve diğer elemanlar için boşluk sağlayan elemandır. Gövde yapılarının büyük bir çoğunluğu yarı monokok ve metal yapılıdır. Bu küçük, orta ve büyük uçaklara uygulanabilir. Kaplamanın üzerine konacağı iç yapı lonjeron, çerçeve, bulkhead, stringer, köşe desteklerinden(gusset) oluşur. Bu elemanlar gövdeye rijit şekli vermek amacıyla birbirlerine perçinlenerek veya cıvatalar ile veya yapıştırılarak birleştirilir. Kaplama ise yapıyı tamamlamak amacıyla iskelete perçin, cıvata ile veya yapıştırılarak monte edilir.

Gövde; kanat veya kanatlar, kuyruk yüzeyleri, iniş takımları takılmasına uygun bağlantı noktalarına sahip olmalıdır. Ayrıca bu elemanların kumanda, söküm, tamir ve değiştirme işlemleri için uygun yapıda olmalıdır. Gövdenin bu bağlantı noktaları iniş ve uçuş yüklerine karşı dayanıklı olmalıdır. Son olarak havaya minimum direnç gösterecek ve pilot için iyi görüş sağlayacak şekil ve yapıda olmalıdır.

Yapısal malzemelerin kullanıldığı yerler aracın dış yüzeyidir. Birçok uçan aracın dış yüzeyi ince kabukludur. Eğer bu kabuk destekleyici elemanlardan yoksun ise bu yapıya monokok yapı denir. Eğer yapının enlemesine kesiti büyük ise monokok yapının duvarlarının eğilme, burulma, sıkıştırma kuvvetlerine karşı eğilmeden dayanabilmesi için oldukça kalın yapıda olması gerekmektedir. Bu gibi durumlarla karşılaşmamak için en iyi yol kalın kaplamayı engelleyici destekleyici elemanlar kullanmaktır. Destekleyici elemanlar yükleri yaymak amacıylada gereklidir. Bu tip yapıya ise yarı monokok yapı denir.

Metal elektrik direkleri, çelik çatılara benzer şekilde genellikle içi boş çelik boruların kaynakla birleştirilmesinden elde edilen kafes şeklinde yapılara kafes yapı denir. Dış yüzey daha sonra bez veya fiberglas ile kaplanır. Kafes tip yapı Pratt kafes ve Warren kafes şeklinde alt sınıflara ayrılabilir. Pratt ve Warren kafes yapılarının ikisinde de ana mukavemet elemanları dört tane lonjerondur. Lonjeron daha önce de tanımlandığı üzere gövdenin boylamasına olan birincil elemanlarıdır. Kafes tip gövdede yanlamasına destekler aralara yerleştirilmiştir. Yanlamasına yapı teknik açıdan her ne kadar uygun olmasa da bulkhead olarak isimlendirilebilir. Bulkheadler arası ise bölme(bay) olarak isimlendirilir.

Şekil 5'te Warren kafes tipi gösterilmiştir. Bu yapıda lonjeronlar yalnızca diyagonal elemanlar ile birleştirilmiştir. Normalde kafes yapının tüm elemanları gerilim ve sıkıştırma yüklerini karşılayacak şekildedir. Yük bir yöne hareket ederken sıkıştırma yükleri her bir eleman tarafından taşınır diğer elemanlar ise gerilim yükünü taşır. Yük ayrıldığında daha önce gerilim taşıyan elemanlar şimdi sıkıştırma taşırlar ve daha önce sıkıştırma taşıyanlar şimdi gerilim taşırlar. Bu yük dağılımı şekil 6da gösterilmiştir.

1. Dış kuvvetleri uzunlamasına veya enlemesine destekleyici elemanlara aktarır.
2. Kayma gerilmesi yaratarak uygulanan burulma momentleri ve kayma gerilmelerine tepki gösterir.
3. Uzunlamasına elemanlar ile eksenel ve eğme yüklerine karşı koyar.
4. Uzunlamasına elemanlar ile eksenel yüklere ve yapı basınçlandırıldığında da enlemesine elemanlar ile dairesel-çevresel yüklere karşı koyar.

Şekil 8de yarı-monokok ağaç gövde gösterilmiştir. Çok fazla uçak bu şekilde yapılmasa da uçak teknisyenin bu tip yapıdan haberdar olması ve onarımı için hazır olması bir gerekliliktir. Ağaç yapının bulkheadleri kaliteli kontrplaktan yapılmıştır ve gövde konfigürasyonuna uyacak şekilde kesilmiştir. Stringerler bulkheadler arasına uygun bir yapıştırıcı ile yapıştırılmıştırlar. Küçük tahta bloklar mukavemeti arttırmak amacıyla köşelere yapıştırılmıştır. Çerçeveler üzerine kontrplak kaplama yapıştırılmıştır. Bu tip yapının imalatından sonra vernik veya diğer su geçirmez koruyucu malzemeler ile kaplanması zorunludur.

Monokok yapı şekil 9'da gösterilmiştir. Bu tip yapıda tüm yükleri kaplama taşımaktadır. İçinde herhangi bir yapısal eleman olmayan koni veya metal tüplere benzemektedir. Bazı durumlarda şekli korumak için şekil verici halka kullanmak gereklidir. Fakat bunlar yapıya gelen birincil yükleri taşımaz. Çoğunlukla bu tip gövde ön şekil verilmiş iki yarım parçanın perçinle birleştirilmesi ile elde edilir.

Hafif uçakların gövde kaplaması amacıyla kullanılan malzemelerin kalınlıkları ve çeşitleri şekil 11'de gösterilmiştir. Gövdenin pozisyonuna göre malzeme kalınlığının değiştiği göz önünde bulundurulmalıdır. Gövdenin verilen bölümündeki gerekli malzeme kalınlığı uçağın dizayn ve yük analizlerinde mühendisler tarafından belirlenir. Gösterilen şekil sayesinde uçağın hangi yerinde nasıl malzeme kullanıldığı ve malzemenin kalınlığı hakkında fikir edinilebilir.

Uçak gövdeleri birçok benzerlik ile dizayn edilir. Gövdenin ön kısmı genellikle kokpit ve yolcu kabinini içerir. Bu bölümün şekli ise yolcu kapasitesi ve uçağın performans özelliklerine bağlıdır. Arka kısmı ise kuyruk konisi olarak isimlendirilir. Bu kısım genellikle kesit olarak dairesel veya dikdörtgen şeklindedir ve kuyruğa doğru sivrilerek incelir.

Uçak yapılarında sürekli yapı üzerinde birçok kapak yuvaları açmak gerekir. Kanat veya gövde yapılarında genellikle ana iniş takımını ve burun iniş takımını içeri almak için yapıda kesintiler olması gerekir. Ayrıca silah sistemleri, yakıt tankları veya motor alıkları için de kapaklar gerekir. Gövde yapıları genellikle kapılar, pencereler, kokpit pencereleri, bomba salma kapakları veya iniş takımı kapakları nedeniyle süreksizliğe uğrar. İmalat sırasında erişme, servis sırasında bakım ve inceleme içinde erişme kapak yuvaları ve delikler de bırakmak gereklidir. Bu kesip çıkartmaların veya kapak yuvalarının bulunması yapı bakımından istenmeyen bir durumdur fakat bunların bulunması da zorunludur. Bu kesip çıkartmalar şekil 12'de gösterilmiştir. Genellikle bunların büyük yüklere dayanması gereken yerlerde bulunması gerekebilir ve bunları takviye etmek için çoğu zaman ilave yapı ağırlığı gerekir. Yüklerin bu açıklıklar etrafından akması için daha kalın malzeme kullanmak veya çelik boru gövde yapısının karmakarışık hale gelmesi gerekebilir. Yüklerin bu alanlar etrafında dağıtılmasına örnek olarak, kapı takılmasına olanak sağlayacak şekilde Pratt kafeste yapılan değişiklik şekil13'de gösterilmiştir.

Uçak yapılarında birçok elemanın bağlanması için basit doubler veya gusset levhalar kullanılır. Bu elemanların kullanılmasının amacı yapının mukavemetini arttırmaktır. Bu düzenlemede metal gelen yüklere uygun ölçülerde kesilir, rjitliğini arttırmak için şekil verilir ve elemanın monte edileceği gövde kısmına bağlanır. Radyo anteni ile bağlantılı yükleri karşılayan, stringerler arasına eklenen doubler bu tip takviyeye örnek olarak şekil 14'te gösterilmiştir.

Birçok uçak dizaynında emniyet etkin "fail-safe" olarak isimlendirilen yapılar bulunmaktadır. Emniyet etkinliği kapsamında, önemli yapısal tertibatlar iki parça halinde yapılır ve birbirlerine perçin veya yapıştırılarak birleştirilir. Bu parçaların her biri yapıya gelen tüm yükü karşılayacak şekilde yapılır. Bu tip tasarım düşüncesi sayesinde herhangi bir bağlantı tertibatındaki hata yüzünden, uçuş sırasında herhangi bir elemanın ayrılması ile sonuçlanacak hasarın ortaya çıkması engellenmektedir. Şekil16'da bu yapıya bir örnek gösterilmiştir. Bazı büyük yolcu uçaklarında emniyet etkinliği metal kaplamalar için de geçerlidir. Örneğin DC-8 uçağında stratejik gövde çerçevelerinde, her bir pencere ve kapıda kaplamayı takviyelemek amacıyla titanyum rip-stop'lar kullanılmıştır.

Büyüklüklerinden dolayı genellikle, yolcu uçak gövdeleri alt asambleler şeklinde üretilir. Daha sonra bu alt asambleler gövdenin kısımlarını oluşturmak amacıyla birleştirilir. En sonunda uçak gövdesi ön, orta ve arka gövde kısımlarının birleştirilmesi ile elde edilir. Gövdenin ön kısmı uçuş mürettebatı için görüş sağlayacak kısımdır. Orta gövde ise genellikle dairesel yapıdadır ve kesiti sabittir. Orta kısım kanat ve iniş takımlarının monte edileceği bağlantı tertibatlarına sahiptir. Kuyruk kısmı ise genelde daralarak küçülür ve uçuş kumanda yüzeyleri veya bazı uçaklarda motor için bağlantı tertibatlarına ve yerlerine sahiptir.

Kapı çerçeveleri hidrolik pres, ıstampa pres veya düşmeli çekiçler ile imal edilir. Yolcu, kargo, mürettebat vb. yükün uçağa yüklenip boşaltılması amacıyla kullanılır. Kapıda kilit mekanizması bulunması gerekir. Kapılar çok çeşitli olabilir. Bazı uçaklarda merdivenli kapılar vardır. Kapı aşağı doğru açılır ve merdiven şeklini alır. İkinci tip kapı şeklinde kapının yarısı yukarıya açılır ve kilitlenir daha sonra alt kısım aşağı inerek açılır ve merdiven şeklini alır. Merdivenli kapılar hem basınçlı hem basınçsız uçaklarda bulunabilir. Başka bir tip kapı çeşidi ise dikey toplanan kapılardır. Uçuş sırasında uçağın içinde bulunur. Açılma sırasında dikey kapı kabini üst kısmına kayar ve giriş, çıkış için yeterli açıklığı sağlar. Bir diğer tip ise uçağın gövdesine paralel olarak dıştan açılan kapı çeşididir. Şekil19'da kapı çeşitlerinden bir tanesi gösterilmiştir.

Yani hem basıncı hem içerdeki havayı sızdırmamalıdır. Bu sebeple pencereler birkaç katman halinde yapılır. Bu katmanlar şekilde gösterilmiştir. Ayrıca acil durumlarda kullanılmak üzere acil çıkış pencerelerinin kolay ulaşılabilir yerlerde bulunması gerekmektedir. Şekil 20'de pencere yapısı gösterilmiştir.

Sabit kanatlı uçak gövdeleri gibi helikopter gövdeleri de kaynak edilmiş kafes kirişlerden, monokok konstrüksiyon veya yarı-monokok konstrüksiyon şeklinde imal edilir. Gövdenin dış görünüşü uçaklardan oldukça farklı olmasına rağmen bir çok helikopter gövdesi sabit kanatlı uçakların gövdesinde kullanılan elemanların benzerleri kullanılır. Örneğin bir çok helikopterde gövdeyi düşey olarak kavrayan balkhed, kaburga ve halkalar kullanılır. Günümüzde yüksek hızlı helikopterlerin gövde görünüşleri, sürüklemenin mümkün olduğu kadar düşürülmeye çalışılması nedeni ile akıma uygun şekiller verilmeye gayret edilir.

Klasik imal usulünde tipik bir helikopter gövdesi ve kuyruk bumu; alüminyum balkhedlere, lonjeronlara ve takviyelere perçinlenmiş gerilmeli düz veya kanallı kaplamadan oluşur. Yangın duvarı ve motor kısmı genellikle paslanmaz çelikten yapılır. Normalde kuyruk bumu alüminyum balkhedler, ekstrüzyon lonjeronlar, kaplama panelleri veya kaynaklanmış çelik tüplerden yarı-monokok olarak inşa edilir. Günümüzde daha hafif ve korozyona mukavim helikopter gövdelerini yapmak üzere kompozit yapılar kullanılmaya başlanmıştır. Şekil 23'te Cougar As532 helikopterinin fabrika yapım aşamaları, şekil 24'te ise yapısal elemanları gösterilmiştir.

Dik kalkıp inebilen uçaklar havacılığın ilk yıllarından beri insanoğlunun hayallerini süslemiştir. Helikopterler bu rüyayı büyük ölçüde gerçekleştirmiş olmalarına karşı bazı dezavantajları bulunmaktadır.

Bu tip tasarımda kanat uçlarında bulunan iki adet turboşaft motor kendilerine bağlı helikopter rotorundan geliştirilmiş ve aynı mekanizmalara sahip paleleri döndürür. Bu motorlar kanat bağlantısında bulunan bir mafsal mekanizma ile 90 derece yukarı doğru dönüp kanada dik, rotor paleleride kanada paralel duruma gelirler. Bu şekilde dik kalkış ve iniş yapabildikleri gibi havada durabilirler.

Bu tip yapıda kanat ucundaki ağırlık normal uçaklara göre daha fazla olduğu için kanat gövde bağlantılarının, kanatta yük taşıyan elemanların son derece mukavemetli olması gerekmektedir. Ayrıca kanat içinde diğer uçaklarda olduğu gibi uçuş kumanda yüzeyleri kumanda kabloları vb gibi elemanlar yerine motorlardan biri arızalandığında diğer pali döndürmek amacıyla paller arasında bağlantı sağlayan miller ve benzeri elemanlar bulunmaktadır.